دسترسی سریع به موضوعات اشعار
جستجوی پيشرفته
بذر عشق

آسمان پرده بر انداخت و نوری تابید

پنجمین ماه خدا صورت شب را بوسید

 

پسری آمده با نور امامت امشب

که پدر بر سر سجاده بر او می‌خندید

 

ماه عرب

روشن‌تر است این پسر از ماه صورتش

گردن کشیده ماه خودش هم به رویتش

 

ماه رجب به ماه عرب چشم دوخته

معلول خیره ست به دقت به علتش

 

مردی آمد ز خانوادۀ نور

باز هم طبع دل شکوفا شد

بزم عشق و طرب مهیا شد

مردی آمد ز خانوادۀ نور

مهر او در دل همه جا شد

مه نورانی

مه رجب، مه تسبیح، ماه صدق و صفاست مه نماز، مه روزه،  ماه ذکر و دعاست

مه عبادت پروردگار حیّ ودود مه محمد و ماه علی، مه زهراست

خورشید شیعه‌

ای پنجمین امام، یا باقرالعلوم بر رفعتت سلام، یا باقرالعلوم

بر علم مصطفی باب تو بود باب وآن خانه را تو بام، یا باقرالعلوم

پنجمین حجت خدا

پنجمین حجت خدا، باقر مظهر ذات کبریا، باقر

قرّه العین حضرت سجاد چون پدر صاحب لوا، باقر

امام باقر یعنی بهشت

هلال ماه رجب! نـاز کن بـه ماه تمام ز یازده مـه دیگر تو را سلام سلام

سلام بر تو که در دامن تـو می‌تـابد فروغ حسن خدا از جمال چار امام

ولادت دو محـمد، ولادت دو عـلی کدام ماه، چنینش سعادت است و مقام؟

پنجمین معلم عالم

ای انس و جان محصّل دانش‌سرای تو وی نه سپهر گوشۀ دارالولای تو

پنجم وصی ختم رسل، باقرالعلوم کلّ علوم در نفس جان‌فزای تو

داروی دردهای بشر خاک پایتان

عشق آمد و مقابل من دفتری گشود مرغ دلم بهانه گرفت و پری گشود

بال و پری زدم به بلندای آسمان از لطف خود خدای کریمان دری گشود

 

روی نی گیسوی رها دیدی

یک سبد یاس در بغل دارم آسمانی پر از غزل دارم

غزل از جنس لیلی و مجنون مثنوی‌های بی مثل دارم

مژدۀ سحر

وقت عشق است، چشم تر بدهید شمع‌ها مژدۀ سحر بدهید

کار دل گیر یک نگاه شماست بر مناجات من اثر بدهید

فیض مدام

حرفی نزن از تشنگی، دریا رسیده

از بی پناهی‌ها مگو مأوا رسیده

 

پیغمبر آمد، خیر نازل شد از آن پس

فیض مدام از عالم بالا رسیده

فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×