سایت کرب و بلا - سایت تخصصی امام حسین علیه السلام
اخبار
ویژه
- شعر عاشورایی: نقد و تحلیل
- نصب کتیبههایقرآنی ایوان حرمحضرت عباس(ع)
- آغاز طرح توسعه حرم مطهر طفلان مسلم(س)
- کتیبه هایقرآنی ایوان طلای حرم حضرت عباس(ع)
- مقتل نامه: شیوه های تاریخ نگاری مقتل از آغاز تا پایان قرن(۵.ق)
- تراژدی در جهان اسلام چرا و چگونه
- عناوین کتابهای سنگی درباره امام حسین (ع)
- صدور روادید الکترونیکی عتبات عالیات
- زیباییهای اربعین از لنز عکاس انگلیسی
- حقیقت تاریخی که کشیش اروپایی فاش کرد
زیارت امام حسین (ع)
توصیه به زیارت امام حسین علیه السلام در جای جای کتب روایی شیعه به چشم می خورد. کمتر مناسبت مهمی از مناسبت های شیعی است که زیارت سیدالشهدا علیه السلام به عنوان یکی از اعمال مخصوص آن ذکر نشده باشد. همچنین امروزه زیارت کربلا به عنوان یکی از نماد های جهانی شیعه شناحته می شود که از اهمیت ویژه ای برخوردار است. امروزه حرکت عظیم اربعین و بازتاب جهانی و منطقه ای آن از کسی پوشیده نیست. پاسداشت زیارت به عنوان یکی از نمادهای بزرگ شیعه و یکی از اعمال مهم عبادی که مورد توجه بزرگان دین قرار گرفته است، وظیفه هر شیعه و دوستدار مکتب امام حسین علیه السلام است. در این پرونده برآنیم تا به برخی از ابعاد این عبادت مهم الهی و شعار و نماد بزرگ شیعی بپردازیم.
پرونده منابع تاریخ عاشورا
تاریخ مجموعه حوادث فرهنگی، طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و رویدادهایی است که در گذشته و در زمان و مکان زندگی انسان‌ها و در رابطه با آنها رخ داده است. تاریخ ناظر به درک وقایع جزئی و پدیده‌های ذکرشده است که در ذهن تاریخ‌نگار شکل می‌گیرد. تاریخ اسلام هم از همین قاعده پیروی می کند و جهت گیری های تاریخ‌نگار تاریخ را به انحراف و حتی وارونه کردن حقایق می کشاند. در این پرونده به بررسی کتاب های مختلف تاریخی پرداخته ایم.
روز عاشورا در یک نگاه
روز دهم محرم سال 61 نقطه عطف تاریخ اسلام است. دراین روز فاجعه ای به بار آمد که هیچ وقت در تاریخ کم نشد و هیچ حکومتی نتوانست آن را از تاریخ حذف کند. هرساله این واقعه زنده تر می‌شود.
بازخوانی علم امام در آیینه عاشورا
داستان حرکت امام حسین (ع)، مسئله ای مهم در تاریخ تشیع است که آثار بسیاری از خود بجا گذاشته است. از این رو بسیاری از علما به بررسی و تحلیل این نهضت بزرگ پرداخته اند. یکی از مهم ترین مسائلی که در این حرکت، باعث اختلاف بسیاری در بین علما شده است، مسئله آگاهی امام حسین (ع) نسبت به شهادتشان است.
آیا امام حسین (ع) بوسیله علم غیبشان از شهادت خویش آگاه بودند؟ یا نسبت به سرانجام خویش آگاهی نداشتند؟ و اگر آگاه بودند، چرا به سمت هلاکت و شهادت حرکت کردند؟ همانطور که در آیه قرآن فرمان داده شده که خود را به تهلکه نیندازیم.
در این پرونده دلایل و قرائنی که محققین شیعه برای نظر خویش آورده اند، جمع و بررسی کرده ایم.
امام حسین پس از حضرت عباس (ع) دیگر یاوری نداشت خود به میدان نبرد رفت. ایشان پس از چندین بار نبرد در محاصره دشمن به شهادت رسیدند.
آنچه پیش رو دارید، از سنگین ترین مصیبت های عاشورا و سیدالشهداء (ع) است. ایشان وقتی که همه یاران خود را از دست دادند خود به میدان نبرد رفتند.
در حوادث تاریخ اسلام، حتی در غزوات پیامبر، نمونه‌های ایثار و پاک‌بازی فراوان است ،اما رزمندگان هیچ نبردی نه در اندازه شهدا کربلا، ایثار خالصانه دارند.
از اصحاب آن حضرت همه را کشتند، تیری به سوی طفل صغیر آن حضرت آمد و او را بکشت. حضرت او را به خون‌هایش آلوده کرد، و با شمشیر حفره‌ای کندند و او را در آن مدفون ساخت.
او امام است مهربان تر از پدر با این همه مصیبت که بر سر او آوردند باز با رجز های جنگش آنها را نصیحت می کند و به آنها یادآور می شود که کیست و پدر او کیست و آنها از چه کسانی دارند پیروی می کنند...
مومنین واقعی، در زندگی دنیایی خود، راه دین و تبعیت از دستورات الهی را پیش می‌گیرند. از این رو بسیاری از اوقات مورد ظلم مخالفان راه شریعت قرار می‌گیرند و به‌خاطر خداوند، آنها ظلم و تعدی نمی‌کنند. خداوند متعال، سزای صبر و ایمان آنها را در زمان ها و مکان های مختلف می‌دهد. یکی از این پاداش هایی که خداوند به مومنین اعطا می‌کند، مقام شفاعت است.
شفاعت، نظام قانونمندی تحت نظارت خداوند است که کسى خودسرانه و از پیش خود٬ قدرت و حقّ استفاده از آن را ندارد.
خواندن زیارتنامه ها زائر را به دقت و تفکر واداشته، متذکر تاریخ و احوال انبیا و اولیاى معصوم مىگرداند. تأمل در زیارت عاشورا و دیگر زیارات، این مطلب را به خوبى روشن می‌سازد که امامان درصدد ساختن انسان‌های مؤمن و متعهد بوده‌اند، لذا به آنها تعلیم داده اند که در زیارت امام حسین (ع) از خداوند بخواهند که زندگى و مرگشان را «حسین گونه» قرار دهد و آنها را در دینا و آخرت همراه آن حضرت بدارد
در زیارت عاشورا می‌خوانیم « اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللَّهِ» و ایشان را ثار الله خطاب می‌کنیم؛ بنابراین لازم است به بررسی لغوی و ادبی مصدر «ثار» بپردازیم.
.jpg)
قبر حقیقی سیدالشهدا (ع) در قلب‌هاست و بنای آن از دوران کودکی در سرزمین دل شیعیان و عاشقانش گذارده می‌شود؛ اما مرقد شریف آن حضرت همواره آثار و برکات متعددی داشته است.
عشق به امام حسین (ع) منحصر به شیعیان نیست و اهل تسنن بسیار به آن حضرت علاقه دارند و این علاقه خود را به صورت‌های مختلف نشان می‌دهند. این مطلب به قلم سعید طاوسی مسرور (دانشجوی دکتری تاریخ اسلام دانشگاه تهران) ابعاد مختلفی از عزاداری اهل سنت برای امام حسین (ع) را در کلام و آثار بزرگان اهل سنت مورد بحث و بررسی قرار داده است.
یکی از شاخص‌های مهم حضرت ابوالفضل (ع) در جریان کربلا، پرچم‌داری و یا علم‌داری ایشان است. بررسی پیشینه و گزاره‌های تاریخی نشان می‌دهد که این منصب از جایگاه فرهنگی و اجتماعی و تاریخی بسیاری در جامعه اسلام برخوردار بوده و این عنوان به کسانی داده می‌شود که از شایستگی‌های بسیار بالایی برخوردار بوده باشند. مقاله پیش روی، منصب پرچم‌داری را در دو عهد جاهلی و اسلامی مورد بررسی قرار می‌دهد.
مبلغ باید از پیشرفته‌ترین وسایل ارتباط جمعی عصر در پیشبرد اهداف خویش بهره‌گیری کند. امروزه تنها منبر و سخنرانی در مجالس مذهبی برای مبلغ دینی کافی نیست، بلکه برای رساندن پیام حق به گوش مردم و مشتاقان معارف زلال اسلام باید از تمام ابزارهای مفید استفاده کرد. نشر کتاب و مطبوعات، استفاده از رادیو، تلویزیون، برنامه‌های رایانه‌ای، گفتگوها و گردهمایی‌های متنوع، حضور در جمع کسانی که غالباً به مجامع و مجالس مذهبی نمی‌آیند و رساندن معارف حقیقی دین به گوش آنان، نوعی بهره‌گیری از وسایل ارتباط جمعی در عصر ما به شمار می‌آید.
