سایت کرب و بلا - سایت تخصصی امام حسین علیه السلام
اخبار
ویژه
- شعر عاشورایی: نقد و تحلیل
- جنایات نظام بعثی در کربلای معلی
- مورخ محض وجود ندارد!
- کربلا در اسناد عثمانی
- تراژدی در جهان اسلام چرا و چگونه
- عناوین کتاب‌های سنگی درباره امام حسین (ع)
- پیشتازی آثار تحلیلی عاشورایی
- سامرا در آستانه شهادت امام عسکری (ع)
- دور جدید اعزام به عتبات از ۳۰ آبان ماه
- اربعین مرثیه؛ برترین اشعار عاشورایی فارسی
نامه‌های امام حسین (ع)
در گذشته مهم‌ترین وسیله ارتباطی میان مردم نامه بوده است. امام حسین (ع) هم از این قائده مستثنا نبوده‌اند. در لابه‌لای برگ‌های تاریخ نامه‌های فراوانی خطاب به امام حسین (ع) و از جانب ایشان نقل شده است. بررسی این نامه‌ها از این رو که یک نوع تاریخ مکتوب است بسیار اهمیت دارد و قابل اتکا و استناد است. در این پرونده به نامه‌های امام حسین (ع) و نامه‌هایی که خطاب به ایشان بوده است پرداخته‌ایم.
یاوران امام حسین (ع)
یاران امام حسین (ع) بسیار اندک و از گروه‌های مختلف بودند. وضعیت یاران امام حسین (ع) بسیار در حال تغییر بوده است، هر چند عده‌ای ثابت قدم بودند و از ابتدا تا نهایت ایستادند و شهید شدند، اما برخی از میانه راه بازگشتند و یا هنگامه جنگ بازگشتند، عده‌ای هم از سپاهیان عمر سعد به امام حسین (ع) پیوستند. اصحاب امام حسین (ع) سرگذشت ویژه‌ای داشتند، آن‌ها به دلیل انتخابی که کردند، انسان‌هایی متفاوت بودند و هر یک تجربه انسان سعادتمند برای امروز ما هستند. در این پرونده سعی کرده‌ایم به گوشه‌ای از زندگانی و منش آن‌ها بپردازیم.
منابع تاریخ عاشورا
تاریخ مجموعه حوادث فرهنگی، طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و رویدادهایی است که در گذشته و در زمان و مکان زندگی انسان‌ها و در رابطه با آن‌ها رخ داده است. تاریخ ناظر به درک وقایع جزئی و پدیده‌های ذکرشده است که در ذهن تاریخ‌نگار شکل می‌گیرد. تاریخ اسلام هم از همین قاعده پیروی می‌کند و جهت‌گیری‌های تاریخ‌نگار تاریخ را به انحراف و حتی وارونه کردن حقایق می‌کشاند. در این پرونده به بررسی کتاب‌های مختلف تاریخی پرداخته‌ایم.
پر تخریب‌ترین بنای ماندگار تاریخ
حرم مطهر سیدالشهدا (ع) پس از شهادت ایشان مرکز تجمع شیعیان بوده است. توابین هم پس از تجمع و زیارت قبر امام حسین (ع) قیام خود را آغاز کردند. در طول تاریخ حرم مطهر امام حسین (ع) بارها مورد تجاوز حکام جور قرار گرفته است؛ اما هر بار به سرعت مرمت و بازسازی شده است. بیشتر این تخریب‌ها با این انگیزه انجام شده است که از تجمع و زیارت قبر امام حسین (ع) جلوگیری کنند و به تبع آن یاد ایشان را از میان بردارند. در پرونده زیر به چگونگی دفن بدن مطهر امام حسین (ع) و شهدا پرداخته و بررسی کرده‌ایم که رأس مطهر ایشان در کجا قرار دارد. در آخر به حرم و ساختمان قبر ایشان پرداخته‌ایم و تخریب‌های آن را ذکر کرده‌ایم.
شبث‌بن‌ربعی در دوران حیات خود، پیامبر (ص) را درک کرد ولی از اصحاب ایشان به شمار نمی‌آید. وی به علت نداشتن ایمان قوی، بخش زیادی از حیات خود که از رحلت پیامبر (ص) تا دوران زبیریان را در بر می‌گرفت، به صورت پیوسته بین حق و باطل سرگردان بود.
بلاذری فصلی از کتابش «انساب الاشراف» را به اخبار امام حسین علیه‌السلام و عاشورا اختصاص داده است. در این مقاله، مروری بر این 89 روایت از نظر سندی و متن البته به صورت گزارشی خواهیم داشت.
قدیمی‌ترین منبع تاریخی که به گزارش وقایع عاشورا پرداخته، مقتل الحسین ابومخنف لوط‌بن‌یحیی متوفای 157 هجری قمری است که مورخان قرون بعدی وامدار وی هستند.
عبیدالله‌بن‌حر جعفی از اشراف و بزرگان کوفه بود که در دوران امام علی (ع) در صف معاویه قرار گرفت و مقارن جریان عاشورا امام حسین (ع) را یاری نکرد. بعد از شهادت امام، عبیدالله دچار عذاب وجدان شده، به زیارت قبر حضرت پرداخته و در کنار مختار قرار گرفت. ضعف ایمان ابن‌حر منجر به جدایی او از مختار و قرار گرفتن در کنار زبیریان شد که در نهایت به طرفداری از مروانیان به دست زبیریان کشته شد.
بشر باید جایگاه حقیقی خود را دریابد. در بی‌خبری نسبت به هدف اصلی خلقت خود در این جهان روزگار را سپری نکند و جز ماده و آنچه برای او ملموس است به دنبال حقایق دیگری باشد؛ در غیر این صورت برای آسایش در همین دنیا ناگریز است قوانین این دنیا را بپذیرد تا زیر سایۀ این قوانین فطری که اوصیا و اولیای خداوند برای ابلاغ آن بسیار ملامت کشیدند، در این دنیا محفوظ باشد.
در این مطلب، استفتائات مراجع تقلید در مورد هروله کردن در مراسمات اهل بیت، چنانچه در سایتشان آورده باشند، جمع آوری شده است.
در این مطلب، استفتائات مراجع تقلید در مورد استفاده از موسیقی در مراسمات اهل بیت، چنانچه در سایتشان آورده باشند، جمع آوری شده است.
در موضوع قیام حسینی غالب اهل سنت جزء موافقان و تأیید کنندگان قیام حسینی هستند و بر این باورند که قیام امام حسین (ع) و خاندان و یارانش بر حق و صحیح بوده است. از بین قدمای این گروه می‌توان به ابن‌عماد، تفتازانی، ابن‌جوزی و در سده اخیر به نواندیشان اهل سنت اشاره کرد. البته می‌توان عده‌ای دیگر که راه میانه در پیش گرفته‌اند را تحت عنوان میانه‌روها یا موافقان محتاط دانست که ضمن بر حق دانستن امام حسین (ع) و قیامش، مقصر بودن یزید و نکوهش او را نمی‌پذیرند. هر دو گروه برای نظرگاه خود دلایلی دارند که در این مجال به بررسی و تحلیل نظر گروه اول که نظر اکثر اهل سنت است، پرداخته می‌شود.
استان کربلا به جز اماکن مقدسه‌ای که برای همگان شناخته شده است، زیارتگاه‌های دیگری نیز دارد که نوشتار حاضر در چندین بخش به معرفی آن‌ها خواهد پرداخت.
جامعه اسلامی بعد از شهادت امام حسین (ع) دچار بحران‌های فکری و عقیدتی شدیدی شده که امام سجاد (ع) در چنین شرایطی، تلاش کردند با رویکردهای فرهنگی با این بحران‌ها مقابله کنند که در نوشتار پیشروی، بخش نخست فعالیت‌های فرهنگی حضرت مورد بررسی قرار می‌گیرد.
عشق به امام حسین (ع) منحصر به شیعیان نیست و اهل تسنن بسیار به آن حضرت علاقه دارند و این علاقه خود را به صورت‌های مختلف نشان می‌دهند. این مطلب به قلم سعید طاوسی مسرور (دانشجوی دکتری تاریخ اسلام دانشگاه تهران) ابعاد مختلفی از عزاداری اهل سنت برای امام حسین (ع) را در کلام و آثار بزرگان اهل سنت مورد بحث و بررسی قرار داده است.
سید محمد هارون حسینی زنگی پوری، یکی از عالمان شیعه هند است که موفق شده در سال 1328 ه.ق (1289 ه.ش) برای عرض ارادت به ساحت مقدس ائمه مدفون درعراق، به این کشور سفر کند. وی پس از بازگشت به وطن، به نگارش این سفر آغازید و پس از چند ماه، هر آنچه از دیده‌ها و شنیده‌ها که برایش مهم بود را با یاری خامه شیوایش، به نثر و نظم کشید و برای آیندگان به یادگار گذاشت.
