سایت کرب و بلا - سایت تخصصی امام حسین علیه السلام
اخبار
ویژه
- کتابخانه صحن حضرت زهرا (س)؛ یکی از بزرگترین پایگاههای علوم اسلامی / عکس
- گِل گیران یا گِل مالی، رسم عزای حسینی در لرستان
- ماجرای توصیه یک عارف لبنانی به تولیت حرم مطهر امام حسین (ع)
- کارگاه ساخت نیم ضریح امیرالمؤمنین (ع) افتتاح شد
- مرکز بهداشتی مرز شلمچه نوسازی می‌شود
- کبشه؛ مادر سفیر حسین بن علی (ع) و غمخوار کاروان اسرا
- ضریح جدید کف العباس (ع) آماده نصب / گزارش تصویری
- دیدار تاریخی رهبران جهان اسلام و مسیحیت در نجف اشرف
- روزهای کرونا زده در کربلای معلی / عکس
- مهدی (عج) و حسین (ع) دو نماد همگام در نمایش پایانی جهان
پدرانه
رابطه امیرالمومنین (ع) و امام حسین (ع)، علاوه بر رابطه پدر و فرزندی، رابطه امام و ماموم هم بود. از این رو امام حسین (ع) همواره فرمان‌بردار و مطیع صحبت‌ها و اوامر پدر خویش بودند. ایشان در تمام سختی‌ها و مشکلات همراه پدر خود بودند، او در جنگ ها همواره پیشتاز بوده و به‌همراه برادر خود، فرماندهی سپاه امیرالمومنین (ع) بر عهده می گرفتند. ایشان حتی در دوران امامت خود نیز، سعی در زنده نگه داشتن راه و روش امیرالمومنین (ع) داشتند. ایشان علت قیام خویش را امر به معرف و نهی از منکر معرفی کردند. قطعا بزرگترین معروف، «ولایت امیرالمومنین (ع)» بود که در آن زمان رو به فراموشی نهاده بود. از این رو قیام امام حسین (ع) در جهت احقاق راه امام علی (ع) و مقابله با انحرافی بود که از مسیر ولایت صورت گرفته بود. در پرونده، به رابطه بین امیرالمومنین (ع) و امام حسین (ع)، و اتفاقاتی مهمی که در زمان آن دو بزرگوار اتفاق افتاده است، می پردازیم.
قرآن و امام حسین (ع)
اهل بیت رسول خدا (ع) مصداق و تعبیر حقیقی بسیاری از آیات قرآن کریم هستند و در جای جای آن، به آنها اشاره شده است. در مورد امام حسین (ع) و شهادت آن حضرت نیز، اشارات زیادی در قرآن آمده است. رسول خدا (ص) در طول زندگی خویش بارها مردم را از فاجعۀ شهادت امام حسین (ع) مطلع کردند و به آنها هشدار دادند. امام حسین (ع) سیره و سبک زندگی خود را مطابق با قرآن کریم قرار دادند و الگویی حقیقی برای مسلمانان و مؤمنان بودند.
پرونده منابع تاریخ عاشورا
تاریخ مجموعه حوادث فرهنگی، طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و رویدادهایی است که در گذشته و در زمان و مکان زندگی انسان‌ها و در رابطه با آنها رخ داده است. تاریخ ناظر به درک وقایع جزئی و پدیده‌های ذکرشده است که در ذهن تاریخ‌نگار شکل می‌گیرد. تاریخ اسلام هم از همین قاعده پیروی می کند و جهت گیری های تاریخ‌نگار تاریخ را به انحراف و حتی وارونه کردن حقایق می کشاند. در این پرونده به بررسی کتاب های مختلف تاریخی پرداخته ایم
بازخوانی علم امام در آیینه عاشورا
داستان حرکت امام حسین (ع)، مسئله ای مهم در تاریخ تشیع است که آثار بسیاری از خود بجا گذاشته است. از این رو بسیاری از علما به بررسی و تحلیل این نهضت بزرگ پرداخته اند. یکی از مهم ترین مسائلی که در این حرکت، باعث اختلاف بسیاری در بین علما شده است، مسئله آگاهی امام حسین (ع) نسبت به شهادتشان است.
آیا امام حسین (ع) بوسیله علم غیبشان از شهادت خویش آگاه بودند؟ یا نسبت به سرانجام خویش آگاهی نداشتند؟ و اگر آگاه بودند، چرا به سمت هلاکت و شهادت حرکت کردند؟ همانطور که در آیه قرآن فرمان داده شده که خود را به تهلکه نیندازیم.
در این پرونده دلایل و قرائنی که محققین شیعه برای نظر خویش آورده اند، جمع و بررسی کرده ایم.
کاربست روش‌های زبان‌شناسی کاربردی در مطالعات تاریخی می‌تواند راه‌گشای بسیاری از مسائل مطرح در این حوزه باشد. این میان، گاه توجه به کنش های زبانی جامعه، شناسایی «بافت» یک رویداد و استخراج گفتمان‌های تولید شده در آن آگاهی های تاریخی نوینی پدید می‌آورد. بر این اساس، در مطالعه پیش رو با کاربست نگاه گفتمانی و بهره‌گیری از روش توصیفی «فرکلاف» و نظریه آوای متعارض «باختین» کوشش می‌کنیم روشی نوین در مطالعات متون تاریخی در قالب واکاوی کنش های گفتاری پایه‌گذاری کنیم. بدین منظور، با کاربست روش پیشنهادی در مطالعه موردی خطبه حضرت زینب (س) در شام، کوشش خواهیم کرد بدانیم پس از واقعه عاشورا، حضرت زینب (س) سعی در پدید آوردن چه گفتمانی داشته‌اند.
مسجد حنانه در حاشیه شهر نجف از جمله مکان هایی است که در مسیر گذر کاروان اسرا و سرهای شهیدات کربلا قرار داشته و به این واسطه ارزش و اعتبار تاریخی پیدا کرده است.
کارشناسان ویکی حسین (ع) در رده «مکان» به معرفی نقاط شاخص مسیر حرکت کاروان سیدالشهدا (ع) از مکه تا کربلا می‌پردازند.
در میان گزارش‌های مورخان و محدثان اخبار عاشورا، گزارش‌های شیخ صدوق از این واقعه از آن رو شایان مطالعه و بررسی است که عمده گزارش بر جای‌مانده از مقتل وی، مبتنی بر اخبار امامان معصوم (ع)، به ویژه امام صادق (ع) است. پژوهش حاضر پس از ارائه شرح کوتاهی از زندگی و شخصیت علمی شیخ صدوق، به نقد و واکاوی سندی و محتوایی خبری طولانی از امام صادق (ع) درباره واقعه عاشورا از ابتدا تا فرجام آن، می‌پردازد.
آیه 33 سوره احزاب به «آیه تطهیر» معروف است. خداوند سبحان در این آیه، اهل بیت را از هر گونه پلیدی و پلشتی و ناپاکی مصون معرفی فرموده است. مصداق‌های دقیق اهل بیت کیانند؟! همه دانشمندان شیعه و گروهی از علمای اهل سنت این آیه را درباره اصحاب کساء می‌دانند و برخی دیگر از آنان، زنان پیامبر (ص) را نیز از مصادیق آن گمان می‌کنند. اما اینکه کدام گروه در رأی و اعتقاد خود بر راه صواب هستند و کدام گروه بر طریق خطا می‌روند؟! در این مقاله پاسخ این پرسش با ادله عقلی، نقلی و ذکر دقیق منابع در حد امکان ذکر شده است.
حائر به محدوده مکانی اطراف مرقد مطهر امام حسین (ع) گفته می‌شود که بنا بر حکم فقه شیعه، مسافران و زائران می‌توانند با قرارگیری در این محدوده نماز خود را کامل بخوانند.
در تورات و انجیلی که اکنون در دسترس است ذکری از نام چهارده معصوم (ع) نشده است اما براساس برخی اسناد و مدارک در اصل این کتاب‌های مقدس از این بزرگان نام برده شده است.
از زمان خلقت آدم ابوالبشر تاکنون همواره دو جریان حقّ و باطل به موازات هم پیشرفته و کره خاکی هیچگاه از مصاف این دو جریان خالی نبوده است. پیروان هر یک از حق مداران گذشته، همواره بسترسازان حق گرایان آینده بودهاند و حق گرایان آینده تداوم بخشان راه حق پرستان گذشته.
نمایش عاشورایی «خورشید کاروان» پس از 30 سال اجرای مستمر به مناسبت ایام شهادت امام حسین (ع) همچنان با هر بار بازتولید، فوجی از مخاطبان عام و خاص را به سالن‌های تئاتری می‌کشاند.
عزادارای ایرانیان در ایام محرم و صفر به عنوان یکی از مظاهر آئینی و اجتماعی و فرهنگی برای بسیاری از جهانگردان و سیاحان خارجی جالب توجه بوده است و آنها در گزارش‌های خود گریزی نیز به این آئین زده‌اند.
هر مجلس تعزیه از اجزاء و جزئیات فراوانی تشکیل شده که یک کار گروهی را موجب می‌شود. میزان تأثیر آن بر مخاطب از نظر حزن انگیزی و تألم ناشی از مواجهه با مصائب اهل بیت (ع) در عاشورا، بسیار مهم است و این میان نقش «معین البکاء» به عنوان گرداننده اصلی تعزیه از اهمیت به‌سزایی برخوردار است.
دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر «روزهای کربلا» با حضور هفت گروه نمایشی از کشورهای اسلامی و با حمایت آستان قدس حسینی آغاز به کار کرد.
