سایت کرب و بلا - سایت تخصصی امام حسین علیه السلام



خادمان آستان حضرت ابالفضل (ع) با برگزاری آئین سوگواری، سالروز رحلت حضرت محمد مصطفی (ص) را گرامی داشتند.



نهضت حسینی، عرفان و عارفان اجتماعی را در معارفی که در خطبه‌ها، نامه‌ها، کلمات قصار و گفت و گوها، اشعار و رجز خوانی‌ها از سوی سیدالشهداء (ع) و یاران خاص و عام آن امام ظهور یافت، معرفی کرد تا عرفان ناب اسلام و اسلامی تدین ساز و تمدن پرداز به عنوان عرفان معیار، سلوک سنجش گر و شهود شاخص متجلی در میدان جهاد و شهادت، اسوه و شاهد قرار گیرد.


من دیر رسیدم. شبیه حضرت عباس می‌خواست به میدان برود. حتی از «حر» هم دیرتر رسیده بودم! اما گویا هنوز هم دیر نشده بود.
شبیه شمر با کلاه خود و شمشیر و زره، در میدان جولان می داد و وقیحانه به قصد خود اعتراف می‌کرد. سمت راست میدان، اهل حرم و سبزپوشان ایستاده‌اند. و سمت چپ، سرخ پوشان. چقدر نزدیک و چقدر دور! مشکل بود تا باور کنم که این جا کربلا و امروز عاشورا است؛ ولی شبیه بود!
شبیه حضرت عباس از امام اذن میدان می‌خواست. اما در زمینه شور می‌خواند و شبیه عباس با شور پاسخ می‌داد؛ اما سرخ پوشان همه خارج از دستگاه و بی تحریر می‌خواندند.
من خیلی دلم می خواست امام را ببینم؛ اما دور بود و چهره اش را خوب نمی دیدم. امام با دست مبارک، بر تن شبیه عباس کفن پوشاند. شبیه عباس برق آسا به قصد آب بر اسب جست. اسب بال گرفت و تماشاگران غوغا کردند.


امام حسن (ع) در نگاه دقیق، با وجود نیروهای محدود، اقدام به صلح کرد تا بتواند از ظرفیت‌ها و توان‌های آینده به نفع امام و شیعه بهره برد.



توصیه به زیارت امام حسین (ع) در جای جای کتب روایی شیعه به چشم می‌خورد. کمتر مناسبت مهمی از مناسبت‌های شیعی است که زیارت سیدالشهدا (ع) به عنوان یکی از اعمال مخصوص آن ذکر نشده باشد و امروزه زیارت کربلا به عنوان یکی از نمادهای جهانی شیعه شناحته می‌شود که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. امروزه حرکت عظیم اربعین و بازتاب جهانی و منطقه‌ای آن بر کسی پوشیده نیست. پاسداشت زیارت به عنوان یکی از نمادهای بزرگ شیعه و یکی از اعمال مهم عبادی که مورد توجه بزرگان دین قرار گرفته است، وظیفه هر شیعه و دوستدار مکتب امام حسین (ع) است. در این پرونده برآنیم تا به برخی از ابعاد این عبادت مهم الهی و شعار و نماد بزرگ شیعی بپردازیم.

عصر امامت امام محمدباقر (ع) یکی از دوران پرتلاطم فکری در جهان اسلام است. گروه و جریاناتی نظیر مرجئه، خوارج، کیسانیه، غالیان و... فهم و برداشت خود را از اسلام ارائه می‌دادند و عملا مبانی و معارف دین در خطر قرار گرفته بود. در چنین شرایطی امام باقر با توجه بیشتر به علوم و معارف دینی و تربیت شاگردان و حضور در مناظرات مختلف به ترویج علوم نقلی و عقلی در جهان اسلام پرداخت.

فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×