سلام بر کمال بی‌حد و حصر

که پیش او کمال آورده کسر

قلب وفا روح ادب جان عشق

مادر گل‌های گلستان عشق

روح ادب حضرت امّ‌البنین

بر تو و اندیشۀ تو آفرین

ای سحر آیینۀ لبخند تو

صبح در اندیشۀ پیوند تو

کیستی ای در سخن پنهان شده؟

شعر عاشورائیان را جان شده

کیستی ای زن؟ زنان را افتخار

کیستی ای از قبیله یادگار؟

روز و شب دیدۀ تر دارم من

منتظر بهر علمدارم من

چند روزی است کزو بی‌خبرم

از فراق و اَلمش خون جگرم

من ره‌آورد الست داورم

من امیرالمؤمنین را همسرم

خلقت من با مسمّا بوده است

صنع من سر معمّا بوده است

قدیسۀ مکرمه بانوی آفتاب

مستورۀ عفیفه، سراپردۀ حجاب

مهتاب آسمان ادب در محاق نور

سایه‌نشین عرش علی روی بال محور

عباس من پناه عالمین است

عباس من هم نفس حسین است

عباس من عصارۀ کمال است

عباس من صحیفۀ جمال است

سلام بر مادر یاس بهشت

گل تو را خدا چه نیکو سرشت

مطلع شعر و شور، امّ‌البنین

قصیدۀ شعور، امّ‌البنین

ماه تصنیف هلال چشم توست

زمزم و کوثر زلال چشم توست

ای که بر تندیس باران جوشنی

شوکت زهره نشان روشنی

چو رفت از این جهان زهرای اطهر

پس از چندی علی ساقی کوثر

بگفتا با عقیل آن مرد دانا

به لطف خود مرا دلشاد فرما

ای دوم بانوی سرای علی

همدل و یار باوفای علی

افتخار همه کلابیه

حضرت فاطمه کلابیه

گلبن معرفت و عاطفه کیست؟

روشنایی دل فاطمه کیست؟

کیست در عشق ولا آب شده

درّ غلطان گهر ناب شده