دسترسی سریع به موضوعات اشعار
جستجوی پيشرفته
مذهب حسینی

هر دل که به ذوق سرمدی خواهد بود

در دایرهٔ محمدی خواهد بود

 

آن یار که مذهب حسینی دارد

او طالب سرّ احمدی خواهد بود

طلوع آفتاب و نعت حضرت اباعبدالله الحسین (ع)

سپیده‌دم که ز تأثیر مهر نورانی

سپهر گشت چو گاو سپید پیشانی

 

قلوب تیره قبطیّ شام شد روشن

چو کرد خور، ید و بیضای چور عمرانی

 

فرار کرد شب از پیش روشنایی روز

چنان‌ که اهرمن از قاریان قرآنی

حضرت امام حسین (ع)

سلام ما به شهیدى که عشق، زنده از اوست!

 کسى که خون خدایش دویده در رگ و پوست

 

سلام ذات خدا وآن چه آفریده خدا

 بر او که آبروى عالمى ز خون گلوست!

 

ترجیع بند گل سرخ محمّدى «بند اوّل»

 

خیز و در بزم ما قدم بگذار

 از عدم، روى در قدم بگذار

 

در بر ما درآى و روى نیاز

 بر در سابق النّعم بگذار

خوش‌ترین سرود

 

آنسان که جز اله، خدایى نیافتم

 بهتر ز آستان تو جایى نیافتم

 

عمرى است در حریم تو هستم گدا و من

 شرمنده‌تر ز خویش گدایى نیافتم

حسین سرچشمۀ موّاج عشق

شب شد و این چرخ نیلوفر تماشایى بُوَد

همچو میلیون‌ها شب دیگر تماشایى بُوَد

 

نوعروس آسمان در پرده‌هاى نقره فام

با هزاران چشمک اختر تماشایى بُوَد

یا حسین بن على ادرکنى

بر سر کوى تو با راز و نیاز

 به نیاز آمده‌ام اى همه ناز!

 

بارها گفته و می‌گویم باز

 یا حسین بن على! ادرکنى

سلام بیشتر

 

در عزایت دیده گریان، سینه پُرجوشم، حسین!

 یک نیستان ناله دارم، گر چه خاموشم، حسین!

 

بار سنگین غمت را کآسمان نتوان کشید

 دست تقدیر اى عجب! بنهاده بر دوشم، حسین!

 

 

پیوند محبّت

دل جز به تو بستگى ندارد

 کز هجر تو خستگى ندارد

 

از نار جحیم جز به مهرت

 عالم، ره رستگى ندارد

 

عاشق کربلا

من گدایم، گداى حسینم

 مستحقّ عطاى حسینم

 

عشق او مایه‌ی سوز و سازم

 روى او قبله‌گاه نیازم

از غلامى او سرفرازم

 چاکرى بر سراى حسینم

 

فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×