ای کوه درد این دم آخر سخن بگو

امشب به جای چاه، غمت را به من بگو

گر فکر می‌کنی که تحمل نمی‌کنم

من می‌روم ز حجره برون، با حسن بگو

درد دل‌هام برای تو حسین بسیار است

بسته‌ام بار سفر چشم به راهم یار است

خوشی عمر مرا بود به نُه سال فقط

بعدِ زهرا علی از دست فلک بیزار است

نه همین خون علی دامن محراب گرفت

از دل زینب بی مادر خود تاب گرفت

او نشد کشته که عدل و شرف و تقوی مرد

مرگش از دیدۀ صاحب نظران خواب گرفت

که دیده بی کفنی را کفن کند بدنی را

که دیده دست حسینی مدد کند حسنی را

حسین آب بریزد، حسن به اشک بشوید

که دیده غسل نهانی به جسم بت شکنی را

دیشب سحر را باب محنت باز گردید

سوز و گداز مرغ شب آغاز گردید

دیشب درون سفرۀ شب زنده داران

غم بود و ماتم بود و رنج و درد و حرمان

دعای زنده دلان صبح و شام یا حسن است

که موی تیره و روی سپید با حسن است

مبین ز نسل حسن هیچکس امام نشد

به حُسن بینی اگر هر امام را، حسن است

ذکر نزول عطا، یا حسن و یا حسین علت لطف خدا، یا حسن و یا حسین تا که خدایی شوم، کرب و بلایی شوم می‌زنم از دل صدا، یا حسن و یا حسین

امشب دوباره قصد استغفـار کـردم

یعنی  به کوچک بودنم اقـرار کردم

می‌خواهم از حالا فقط مـال تـو باشم

شرمنده‌ام آقا که بـد رفتـار کردم

می‌دیدم اینکه خار چشمت هستم اما

بیهوده بر این کـارها اصـرار کردم

رمضان بهشت خدا شده ز گل جمال تو یا حسن

مه نیمه اختر کوچک و مه نو هلال تو یا حسن

یم علم و حکمت و معرفت نمی از کمال تو یا حسن

دل دشمنان تو را برد نبوی خصال تو یا حسن

صفحات و متن کتاب حق رخ و خطّ و خال تو یا حسن

به خدا رسیده ز بندگی طیران بال تو یا حسن

نوکر حلقه به گوشیم و اسیر حسنیم

گره کور نداریم فقیر حسنیم

نسل در نسل همه خاک مسیر حسنیم 

کشته و مردۀ فرزند صغیر حسنیم