به این طریق خدایی کسی کجا بکند

که ما خطا بنماییم، او عطا بکند

نه بندگی، نه رفاقت، نه عاشقی کردیم

برای کار نکرده چه لطف‌ها بکند

من عبد روسیاهم، دست مرا بگیرید

شرمنده از گناهم، دست مرا بگیرید

از بس که دور گشتم، از خانۀ حبیبم

گم گشته است راهم، دست مرا بگیرید

توبه‌ام توبه نشد هر چه که همت کردم

من به ستاری تو سخت جسارت کردم

هر چه تو دوست شدی با من آلوده ولی

بی حیاتر شده، با نفس رفاقت کردم

رمضان است و دل از خواب نکندم افسوس

مثل هر سال من از لطف تو غفلت کردم

کاش در بندگی‌‌ات کم نگذاریم دمی

جزبه خشنودی تو دل نسپاریم دمی

کاش یک ذره ز اعمال علی در ما بود

تا به درگاه تو اخلاص بیاریم دمی

ای به دل مؤتمن، مونس جان من

‌ آمدم با حسین،‌ آمدم با حسن

تو مرا میزبان، من تو را میهمان

تو مرا همنشین، من تو را هم زبان

در سحر چشم که گریان بشود خوب‌تر است

سائلت پاره گریبان بشود خوب‌تر است

گرچه موسی ست مناجاتی طور تو ولی

گر خدا همدم چوپان بشود خوب‌تر است

روسیاهی که به همراهی خوبان برود

بر در کهف نگهبان بشود خوب‌تر است

هر کس برای توبه مصمم نمی‌شود

با صد هزار موعظه آدم نمی‌شود

امروز اگر که فرصت توبه هدر دهیم

فردا همین مجال فراهم نمی‌شود

امشب شب سقایی یعسوب دین است

پیمانه‌ها دست‌ امیرالمؤمنین است

بر تشنه کامان حرم سقاست حیدر

بر حضرت زهرا قسم آقاست حیدر

میان قبلۀ محراب ناله‌ها کردم

به هر قنوت برای همه دعا کردم

برای اینکه به وصل حبیبه‌ام برسم

به قلب سوخته هر شب خداخدا کردم

بخوان امشب ای دل سمیع الدعا را

صدا کن خدای سریع الرضا را

الهی به حق رسول امینت

امانی بده بندۀ بینوا را

آمدی خانه‌ام دلم خوش شد

آفتاب یگانۀ زینب

چقدر خوب شد سری زده‎‌ای

دم افطار خانۀ زینب

دل و یاد خدا الحمدلله

سر و شور دعا الحمدلله

پس از عمری رفاقت با بدی‌ها

من و یاد خدا الحمدلله

به پایم بند و زنجیر گنه بود

شدم ناگه رها الحمدلله