تا نور امام سوّمین پیدا شد

پروندۀ پنجم شفاعت وا شد

فرمان شفاعت از ازل تا امروز

با نام حسین بن علی امضا شد

سر و دست و جان و تنم از حسین

که دارد صفا گلشنم از حسین

منم خاک پایش که گفتا رسول

حسین از من است و منم از حسین

میلاد حسین، جان جان است امروز

تزیین، زمین و آسمان است امروز

چون بعثت انبیا به او شد تکمیل

میلاد همه پیمبران است امروز

شعبان شد و میلاد سه روح احساس

سجّاد و حسین بن علی و عبّاس

از گلشن سرسبز ولایت سر زد

دو دسته گل محمّدی، یک گل یاس

وقتی که حسین یافت میلاد امروز

یزدان درِ لطف تازه بگشاد امروز

در عالم قدس یک حسین داشت خدا

کآن را به محمّد و علی داد امروز

دل، بسوز از آتش و از دیده بر رخ، ریز آب

تا بجوشد آبت از آتش، ز گل گیری، گلاب

دل تو را کم‌تر چرا باشد ز کانون عجوز؟

کآن به خاک، آتش نهان دارد، چو گنج اندر خراب

تا تنور سینه نفْروزد، خمیرت هست خام

مرد چون شد خام، از خامی بیفتد در عذاب

مایه‌ی عالم ایجاد، حسین بن علی

آن‌که بی ‌اذنش، یک برگ نروید ز شجر

آن‌که موران سرایش، بتوان باز کشند

نطفه را از رحم مادر، در پشت پدر

امشب شب میلاد حسین است، حسین

 وندر همه جا یاد حسین است، حسین

خوانند همه «نادعلى» لیک على

 امشب به لبش ناد حسین است، حسین

هماره تا که خدا را بود ز خلق سپاس 

درود بر خلف پاک مرتضی عبّاس

فروغ چشم و چراغ دل چهار امام

امید یوسف زهرا، حسین خیر النّاس

زینت شب‌های دعا، حضرت سجّاد

خاطره‌ی کرب‌وبلا، حضرت سجّاد

جلوه‌ی زیبای عبادات الهی

ای پسر خون خدا، حضرت سجّاد

اقرأ بأسم پس جملات آفریده شد

میزان به سجده رفت صراط آفریده شد

جبرئیل چید با نظر وحی رج به رج

انسانی از تمام جهات آفریده شد

خلق و مرام و عاطفه را چید روی هم

مجموعۀ تمام صفات آفریده شد

فطرس رسیده جا به کبوتر نمی‌رسد

حتی فرشته پیش تو با پر نمی‌رسد

پس با وجود این همه شعبان که رفته است

دیگر گناهکار به محشر نمی‌رسد