مردن به زیر پای تو أحلی من العسل

پرپر شدن برای تو أحلی من العسل

بی‌شک برای من پدری کرده‌ای ... عمو

آن طعم بوسه‌های تو أحلی من العسل

دست خطی دارد و آسوده حالش کرده است

این همه چشم انتظاری بی‌مجالش کرده است

تا نقاب از رو بگیرد زادۀ شیر جمل

لشگری را خیرۀ ماه جمالش کرده است

شوریدگیت داده به دل اختیار را

با زلف دوست بسته قرار و مدار را

آیینۀ تمام نمای یل جمل

از این سپاه فتنه درآور دمار را

از میان خیمه تا گودال با سر آمده

این برادرزاده که جای برادر آمده

کیست این آزاده که پرواز دارد می‌کند

کیست این آزاده، انگار از قفس درآمده

یاس خوشبویی به روی یاسمن افتاده است

باز بین عرشیان ذکر نزن افتاده است

رفته تا بوسه دهد بر دست اربابش اگر

روی انگشتر عقیقی از یمن افتاده است

آغوش وانکرده لبش گلفروش شد

میدان تمام وسعتی از ناز و نوش شد

«احلی من العسل» به لب یاس بوسه داد

پیشانی سپید گل، آیینه پوش شد

بر تن دشت ردپا مانده

گیسویت در هوا رها مانده

بازویت آنقدر که ضربت داشت

ردّ شمشیر در هوا مانده

باز یل آمده است

معنی «حی علی خیرالعمل» آمده است

هیچ می‌دانی تو ای صاحب یقین                              

چیست اینجا سر خرق آستین؟

آستین وهم او را، خرق کرد                                   

حق و باطل را، براو، فرق کرد

باز دارم؛ راحت و رنجی به‌هم                                   

متحد عنوانی از شادی و غم

 نازپرور نو عروسی هست بکر                                  

مر مرا در حجلۀ ناموس فکر

بس نوجوانی را به دست باد بسپار

محکم، کمی مردانه‌تر، احسنت سردار

دشمن مسیر چشم‌هایش عمق خیمه است

سد کن دلاور راهشان را مثل دیوار

هجوم وحشی طوفان شکست بالش را

پرنده‌ای که خدا دید شرح‌حالش را

کسی به قلۀ تاریخ می‌رسد یا نه؟

زمان محاسبه می‌کرد احتمالش را