السّلام ای مادر ایثار یا امّ‌البنین

بانوی عطر و گل و گلزار یا امّ‌البنین

این تو بودی آمدی در کوی عشق ایزدی

پا به پای حیدر کرّار یا امّ‌البنین

جان فدای بدن بی‌کفنت عباسم

کی جدا کرده سرت را ز تنت عباسم

جانب علقمه افتاده روی خاک زمین

قطعه قطعه بدن یاسمنت عباسم

ام البنینم بحر گوهرپرور اَستم

شیر خدا را بعد زهرا همسر اَستم

اینم همه از همّت بخت بلند است

آئینه‌دار آفتاب انور اَستم

خواهم ثنای حضرت امّ‌البنین کنم

دل آشنای حضرت امّ‌البنین کنم

خاکی‌ام و به لطف خدا در مقام عشق

سر خاک پای حضرت امّ‌البنین کنم

شد مدتی کز تو خبر ندارم

جز فکر تو فکری به سر ندارم

فخر تو بس که خادم حسینی

من هم جز این فخر دگر ندارم

هر جا که بزم ماتم امّ‌البنین بود

فانوس بزم دل غم امّ‌البنین بود

صاحب عزاست فاطمه همراه زینبین

هر جا که بزم ماتم امّ‌البنین بود

دل زهرا به جنّت از غم امّ‌البنین سوزد

که چون شمعی ز داغ لاله‌های آتشین سوزد

در آن صحرا که سوزد آسمان از خاک سوزانش

دل شیعه به غم‌های دل امّ‌البنین سوزد

بگرید آسمان بر او که صورت بر زمین دارد

در آن صحرا که چون پا می‌گذاری بر زمین سوزد

کسی که غم به دلش کرده آشیانه منم

شرار درد به جانش کشد زبانه منم

کسی که در دل دریای غم فتاده و نیست

ره نجاتش از این بحر بی‌کرانه منم

هر کس که بر لقای مدینه نمی‌رسد

بر گوش او ندای مدینه نمی‌رسد

بیمار آرزوی وصال مدینه‌ام

یا رب چرا شفای مدینه نمی‌رسد

گل نورالهدی امّ‌البنین است

عروس هل اتی امّ‌البنین است

همایون بانوی آئین عصمت

شرف را رو نما امّ‌البنین است