هنوز راه ندارد کسی به عالم تو

نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

نسیم پنجرۀ وحی!  صبح زود بهشت

اذا تنفس ِ باران هوای شبنم تو

نقش می‌بندند بر هر لب، شبی  لبخندها

باز هم مهمان آتش می‌شوند اسپندها

نیمه‌ای از ماه، نورانی‌تر از سابق شده است

آب دارد می‌شود شش گوشۀ دل، قندها

حوریان، نام تو را از آسمان آورده‌اند

نامه‌ای از حاصل ِ زیباترین پیوندها

آیینه‌­ای، عکس خدا در سینه داری

تصویری از آیات در آیینه داری

هر آیه از آیینه‌­ات تفسیر رنگی است

در عمق چشمانت چه دریای قشنگی است

همه گفتند حسین و جگرم گفت حسن

سینه و دست و سر و چشم ترم گفت حسن

گوشم از بدو تولد به شما عادت کرد

مادرم گفت حسین و پدرم گفت حسن

اکسیر عشق، قطرۀ اشک زلال ماست

 افتادگی، نشان و دلیل ِ کمال ماست

 در روضه بیشتر به خدا وصل می‌شویم

 ذکر علی علی  سبب اتصال ماست

نذر کردم بروم خوب گم و گور شوم

یک دهه از جلوی چشم خودم دور شوم

بروم جانب تفتیده‌ترین تاکستان

مست از جذبۀ هفتاد و دو انگور شوم

ما را شهید اشک و محن آفریده‌اند

عاشق تر از اویس قرن آفریده‌اند

 امر خدای عزوجل بوده در ازل

 ما را برای سینه زدن آفریده‌اند

 بده در راه خدا، من به خدا محتاجم

 من به بخشندگی آل عبا محتاجم

 از قنوت سحر مادرتان جا ماندم

 پسرحضرت زهرا به دعا محتاجم

پیام حسین شهید این‌ چنین است

که حرّیّت و دین و ایمان قرین است

بیایید با ما به کوی شهادت

که دین، خوار ظلم یزید لعین است

خواب دیدم در این شب غربت

خواب دشتی عجیب و خون آلود

خواب دیدم که پیکرم، خواهر

طمعۀ گرگ‌های وحشی بود

اشک من و تو موج به دریا می‌آورد

 صدها فرات و نیل به دنیا می‌آورد

 ما مؤمنین مجلس ذکرمصیبتیم

 حرف از حسین فاطمه، تقوا می‌آورد

سرهای بر نی رفته! رفتید از جهان بالا

دنیا چه تاریک است! می‌بینید از آن بالا

ما را که در سرهایمان دف می‌زند عصیان

از دار دنیا رفته است ایمانمان بالا