- قصیده و غزل
- مثنوی
- رباعی و دوبیتی
- قطعه
- مفرد
- مسمّط و قالبهای ترکیبی
- ترجیعبند و ترکیببند
- مستزاد
- چهارپاره
- بحرطویل
- نیمایی
- سپید
- غزل مثنوی
- غزال و قالبهای دیگر
- امام علی (ع)
- امام حسن مجتبی (ع)
- امام حسین (ع)
- امام سجاد (ع)
- امام محمد باقر (ع)
- امام جعفر صادق (ع)
- امام موسی کاظم (ع)
- امام رضا (ع)
- امام جواد (ع)
- امام علی النقی (ع)
- امام حسن عسکری (ع)
- امام زمان (عج)
- فرزندان و اهل بیت امیرالمومنین (ع)
- فرزندان و اهل بیت امام حسن مجتبی (ع)
- فرزندان و اهل بیت امام حسین (ع)
- سایر هاشمیان و بستگان اهل بیت (ع)
- جناب حرّ بن یزید ریاحی
- جناب هانی بن عروه
- جناب حبیب بن مظاهر
- جناب مسلم بن عوسجه
- جناب جون بن جوی (غلام سیاه)
- جناب زهیر بن قین
- جناب وهب بن حباب
- سایر یاران امام حسین (ع)
- جامع یاران امام حسین (ع)
- جناب عابس بن ابی شبیب
- ولادت امام موسی کاظم (ع)
- اربعین حسینی
- رحلت رسول اکرم (ص)
- شهادت امام حسن مجتبی (ع)
- شهادت امام رضا (ع)
- شهادت حضرت رقیه (س)
- ولادت امام محمد باقر (ع)
- شهادت امام علی النقی (ع)
- ولادت امام جواد (ع)
- ولادت حضرت علی اصغر (ع)
- ولادت امام علی (ع)
- وفات حضرت زینب (س)
- شهادت امام موسی کاظم (ع)
- مبعث رسول اکرم (ص)
- ولادت امام حسین (ع)
- ولادت حضرت عباس (ع)
- ولادت امام سجاد (ع)
- ولادت حضرت علی اکبر (ع)
- ولادت امام زمان (عج)
- ولادت حضرت رقیه (س)
- حرکت کاروان امام (ع) از مدینه
- عید سعید فطر
- سالروز تخریب حرم ائمه بقیع (ع)
- وفات حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)
- شهادت حضرت حمزه (ع)
- شهادت امام جعفر صادق (ع)
- ولادت حضرت معصومه (س)
- روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی (ع) (شاهچراغ)
- ولادت امام رضا (ع)
- روز زیارتی خاص امام رضا (ع)
- شهادت امام جواد (ع)
- سالروز ازدواج امیرالمومنین (ع) و حضرت زهرا (س)
- شهادت امام محمد باقر (ع)
- روز عرفه
- شهادت جناب مسلم بن عقیل و جناب هانی بن عروه
- عید سعید قربان
- ولادت امام علی النقی (ع)
- عید غدیر خم
- روز مباهله
آنجا که عاشقی است همیشه فضای ماست
در مرغزار دربه دری ردپای ماست
وقتی که نان سفرۀ ما از محبت است
صدها هزار حاتم طائی گدای ماست
دین و طریقت همه انبیا علی است
ای مدعی بدان تو که این ادعای ماست
دلی شکسته و چشمی ز گریه، تر دارم
گشودهام پر اگر نیت سفر دارم
اگرچه ماه محرم خزان شدم اما
همیشه چند دهه روضه در صفر دارم
خم کرده از بار پریشانی کمرها را
بادی که آورده است دنبالش خبرها را
هی شعله آوردند ... هی آتش به پا کردند
شاید بسوزانند با هم خشک و ترها را
حَبلُ الوریدِ عالم و حَبلُ المَتین: حسین
سررشتۀ امیدِ زمان و زمین: حسین
دریای خلقت از ازل افتاد در خروش
تا فاطمه صدف شد و دُرّ ثمین: حسین
تا بادهای وحشی صرصر بلند شد
بوی انارهای معطّر بلند شد
نیزارهای سوخته جان شور میزدند
تا بر فراز نیزۀ خون، سر، بلند شد
آیات وحی از لب عطشان شنیدنی است
در آسمان دوباره زمین سربلند شد
تمام پنجرهها دیدهاند خواب تو را
چشیدهاند شبی طعم آفتاب تو را
تو سرزمین هزاران بهار معتکفی
زمین نمیبرد از یاد، انقلاب تو را
صدای قلقل غیرت میانرود رگت
کشانده تا عطش خاک، پیچوتاب تو را
یک عمر به اضطراب لب تر کردیم
با یاد تو در عذاب لب تر کردیم
بعد از تو روا نبود خشکیدن اشک
این بود اگر به آب لب تر کردیم
مه دشنۀ آب دیده را میماند
شب یاغی آرمیده را میماند
غلتیده به خون میان گودال غروب
خورشید، سرِ بریده را میماند
به حلق تشنۀ آن رشک غنچۀ سیراب
که رخ به خون جگر شوید از غمش عناب
شه دو مملکت و شهسوار نه مضمار
مه دوازده برج و امام شش محراب
هر بار که جزر دیده، مدّش کرده
هر راه، به کُفر بود، سدّش کرده
پس ماندنِ در مکه حرام است که او
در مرگ هم اقتدا به جدّش کرده
آن روز بهجز ظلمت و بیداد نبود
در دشت بهغیرِ جمعِ اضداد نبود
در مستیِ هلهله سکوتی است عمیق
در خطبۀ تو بهغیرِ فریاد نبود
خورشید بر این تیره مغاک افتاده است؟
یا بر سر نی آن سر پاک افتاده است؟
بر عرش نی از تلاوت او پیداست
هفتاد و دو سوره روی خاک افتاده است
-
ما را دنبال کنید!