باز از مَهد امامت خبری می‌آید

خبرِ تازه‌تر از تازه‌تری می‌آید

همه گویند به هم بخت جهان وا شده است

این خبر با سند معتبری می‌آید

وقتی سخن از گوهری یک دانه باشد باید کلام عاشقان رندانه باشد

صحبت ز سر مشق جوانان بهشت است آری سخن از دلبری جانانه باشد

روی سر سایۀ رحمان و رحیم افتاده

به سوی کوچۀ دل راه کریم افتاده

میکده باز شده مستی‌ام آغاز شده

بر مشام دل دیوانه شمیم افتاده

ای همۀ کون و مکان مست تو

قوّت و قدرت همه در دست تو

ای نَفَسَت آیۀ توحید ما

عزّت و حکمت همه پا بست تو

سلام ای باقر علم امامت

امامت مفتخر بر هر سلامت

سلام ای طالع ماه خدایی

هلال بهترین شهر ولایی

از ازل آب و گلم گفت که من کوثری‌ام

فاطمی دین و حسینی، حسنی، حیدری‌ام

همۀ دلخوشی‌ام ای گل زهرا این است

که خوش اقبال از این مرحمت داوری‌ام

آقا بیا که ما ز غمت گریه می‌کنیم

ماه عزاست، بر حرمت گریه می‌کنیم

شکر خدا که دل به عزاخانه بار یافت

ماه بُکاست، ما به غمت گریه می‌کنیم

هول و هراس باز دوباره شروع شد

چشمان هیز و معجر پاره شروع شد

اینجا عجیب طبل و کف و سوت می‌زنند

بر آستین پاره نظاره شروع شد

ای با‌خبر ز درد نهانت خدای تو

نَبوَد سزای، گوشۀ تبعید جای تو

این سجده‌گاه، عاقبتش قتلگاه شد

زندان بهشت و چاه بلا کربلای تو

با همین سوز که دارم بنویسید حسین

هر که پرسید ز یارم بنویسید حسین

ثبت احوال من از ناحیۀ ارباب است

همۀ اهل و تبارم بنویسید حسین