خوشم که ذاکر امّ‌البنینم

ز جان مدحتگر امّ‌البنینم

گل باغ وفا امّ‌البنین است

یم صدق و صفا امّ‌البنین است

زنی آزاده و حق باورم من

علی شیر خدا را همسرم من

پس از زهرای اطهر، کوثر نور

خروشان بحر گوهر پرورم من

چه می‌شد اشک را پروانه سازیم

حرم بر خاک این ویرانه سازیم

کنار تربت امّ‌البنین با

دو دست خویش سقا خانه سازیم

من ره‌آورد الست داورم

من امیرالمؤمنین را همسرم

خلقت من با مسمّا بوده است

صنع من سر معمّا بوده است

قدیسۀ مکرمه بانوی آفتاب

مستورۀ عفیفه، سراپردۀ حجاب

مهتاب آسمان ادب در محاق نور

سایه‌نشین عرش علی روی بال محور

ماه تصنیف هلال چشم توست

زمزم و کوثر زلال چشم توست

ای که بر تندیس باران جوشنی

شوکت زهره نشان روشنی