آمدم در پناه چشمانت
زائر هفت آسمان باشم
باقر علمِ آل پیغمبر
آمدم در کلاستان باشم
شیعه کند مرا صدا که حجت خدا منم
آنکه شده به کودکى شاهد کربلا منم
ز بعد مرتضى على، پس از حسین و مجتبى
از پس زین العابدین، ولىّ کربلا منم
کاری بکن! مگذار شب، خاکستری باشد
سهم تمام خیمه‌ها شعله‌وری باشد
کاری بکن! مگذار این بادِ گریبان سوز
با چنگِ خونینش پی هر روسری باشد
هی نامه آوردند کوفی‌ها که ظهری سرخ
با خون جدّت دست‌هاشان جوهری باشد
مشغولِ پرستاریِ باباست هنوز
یا اینکه نگاهِ او به سرهاست هنوز
ذی‌الحجه، مزارِ بی کَسَش می‌گوید:
یک جای جهان حسین تنهاست هنوز
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
