وحی نازل شده انگار، بر این دفتر من
قلمم کاتب و گفتند که: «حا سین یا نون»
شده تفسیر تمامی لغات این عشق
«هو لیلا و تماماً همه از دم مجنون»
هر روز صبح زود، به آقا سلام کن
یا گریه‌کن برای غمش، یا سلام کن
گر مثل من به کرب و بلایش نرفته‌ای
هر جا نشسته‌ای ز همانجا سلام کن
باز هم با روضه‌‌هایت گونه‌‌هایم خیس شد
با نوای نینوا نی در نوایم خیس شد
شور ذکر تو نمک پاشید، بین حنجرم
چشم‌های هیئتی‌ها با صدایم خیس شد
شرح مصیبت تو خودش صد کتاب شد
از بس که غصه‌‌های دلت بی حساب شد
یک حجرۀ غریب، که درهاش بسته بود
سهم غریبی پسر بوتراب شد
ای آنکه قبرت بی چراغ و سایبان است
روضه نمی‌خواهی؟ مزارت روضه‌خوان است
گلدسته‌ات سنگی است، روی تربت تو
گنبد نداری، گنبد تو آسمان است
وقت شفای عاجل من شد، دوا بس است
یک ذره خاک پات، برای شفا بس است
سائل رسیده است، به وقت رکوع تو
انگشترت برای غنای گدا بس است
ما کهنه شرابیم، به پیمانۀ ساقی
ما بست نشستیم به میخانۀ ساقی
با این همه می، عقل نمانده به سر ما
زنجیری عشقیم، و دیوانۀ ساقی
عشق یعنی روضه‌های بی تکلّف، بی ریا
کوله‌بار مشکلات و بیرق مشکل گشا
عشق یعنی قوری دم کرده با ذکر «حسین»
چایی خوش رنگ، زیر مشکی بزم عزا
شده این جمله جواب: چه خبر کرب و بلا ؟
«صاحب کرب و بلا آمده در کرب و بلا»
از مدینه سفر عشق، شد آغاز ولی
آمده حکم، که پایان سفر کرب و بلا
مرا بی روضه‌ات ارباب، یک لحظه تصور کن
مرا دور از شراب ناب، یک لحظه تصور کن
مرا بی اشک چشمانم ببین در یک کویر خشک
که می‌‌میرم بدون آب، یک لحظه تصور کن
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
