دسترسی سریع به موضوعات اشعار
جستجوی پيشرفته
گل پیرهنی چند

 

زینب به زمین دید، چو صد پاره تنی چند

پژمرده ز کین دید، گل یاسمنی چند

 

تنها به زمین دید، فتاده همه بی‌سر

بر نوک سنان، رفته سر بی‌بدنی چند

ستاره زخم

 

شاهی که جان سپُرد و به سر، افسرش نبود

جز خاک گرم کرببلا، بسترش نبود

 

لب‌تشنه جان سپُرد، میان دو نهر آب

گویا که آب، مَهریۀ مادرش نبود

مرکب خاص

باز بر جان، عشقم آتش برفروخت

                        خانۀ عقل مرا یکسر بسوخت

 

شد دلیل راه من، عشق از وفا

                        بُرد دل را تا به دشت کربلا

 

فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×