دسترسی سریع به موضوعات اشعار
جستجوی پيشرفته
مدح و منقبت حضرت زینب کبری (س)

   

ای که در گل‌خانۀ عصمت، گل یکتاستی!

در گلستان ولایت، زینت گل‌هاستی

 

در عفاف و در حیا و در صبوری، راستی

به ز مریم، به ز ساره، بهتر از حوّاستی

ولادت حضرت زینب کبری (س)

آمد امشب آفتاب دیگری

روشن از او گشت ماه و مشتری

 

چرخ عصمت را عیان شد اختری

جلوه‌گر از نام او هر دفتری

 

نوگل گلزار احمد آمده

زینب آل محمّد آمده

سیمرغ

                

زینب فرشته بود و پر خویش وا نکرد این کار را براى رضاى خدا نکرد

پر می‌گشود اگر، همه را باد برده بود سیمرغ بود و جلوۀ بى انتها نکرد

حریم قدس

 

کیست زینب؟ محرم بزم حضور

                         روی او تفسیری از الله نور

 

چون به دنیا آمد آن فرخنده‌‌زن

                        شد به گیتی نور حق، پرتو‌فکن

نیّت بوسه

 

ای دل زخمی! خدا داغت دهد

                        خوشۀ سرخی در این باغت دهد

 

بشْنو این نی‌ناله را از نیشتر

                        هر که زخمش بیش، دردش بیش‌تر

گوهر دُرجِ عصمت

دختر مرتضی، امیر عرب

گوهر دُرج معرفت، زینب

 

بضعۀ مصطفی، رسول کریم

آن سرافراز واجب‌التعظیم

زینب (س)

ادب آموختۀ مکتب طاهایی تو

تربیت‌یافتۀ دامن زهرایی تو

 

زینب قامت دین، زیور رخسار شرف

مظهر کاملۀ عفّت و تقوایی تو

 

گل گلزار نبی، میوۀ بستان علی

خانۀ فاطمه را شمع دل‌آرایی تو

کربلا را ز جنان یارترین می‌آید

عشق را بین که علمدارترین می‌آید اشک را بین که گهربارترین می‌آید

 

شد شریک غم ایام حسینش زینب عشق را مَحرم و غمخوارترین می‌آید

گلریز

 

فکر بِکرم چو زِ هَر دایره پرهیز کند روی‌گردان نظر از هر غم ناچیز کند

 

گوش دل راز مگو بشنود از پردۀ غیب تا چه مقدار کسی گوش دلی تیز کند

سرو قدا، همچو کمان می‌روی

شیرزن قافلۀ اهل بیت

عالمه‌ی عاقلۀ اهل بیت

 

خیز و بیاشوب شب شهر را

پر ز علی کن نفس دهر را

فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×