دسترسی سریع به موضوعات اشعار
جستجوی پيشرفته
یار وفادار

زلف همۀ خلق گرفتار حسین است

حال همه آشفته و بیمار حسین است

 

باید که خلائق همگی اشک بریزند

وقتی که خداوند عزادار حسین است

 

با روضۀ حسین دعا می‌شود قبول

با هر مصیبتی و بلا ابک للحسین

در روضه‌ها و ختم و عزا ابک للحسین

 

امر امام را همه باید عمل کنند

فرموده است امام رضا ابک للحسین

 

قلب زینب ابتدای سورۀ مریم گرفت

غصه و غم خلق شد، هر دو جهان را غم گرفت

از غم تو قلب مخلوقات در عالم گرفت

 

قبل خلقت روضه‌ خواند و در گل آدم دمید

پس خدا اول برای روضۀ تو دم گرفت

 

خاک داغدیده

وقتی سؤال کرد که این سرزمین کجاست؟

گفتند غاضریه و ماریه، نینواست

 

فرمود نام دیگر این دشت غصه چیست؟

این خاک داغدیده مگر قتلگاه کیست؟

 

آتش حرام گشته به پروانۀ حسین

ما را کشانده‌اند به میخانۀ حسین

 تا مستمان کنند ز پیمانۀ حسین

 

 پروا نمی‌کنیم از آتش، حسین هست

 آتش حرام گشته به پروانۀ حسین

 

قلب نگران

دست بگذار به قلب نگرانم بابا

بلکه آرام  شود روح و روانم بابا

 

چند وقت است صدایم نزدی دختر من؟

چند وقت است نگفتم به تو «جانم بابا؟»

 

ذکر لبش ای وای، ای وای عمه جان است

حتی در آن لحظه که جسمش نیمه جان است

آقا به فکر ساعت و وقت اذان است

 

او سنگ ما را نیمه شب بر سینه می‌زد

آقای ما از بس که خوب و مهربان است

 

هرکس که رفته کربلا، از این حرم رفت

بیمارها دارالشفا را می‌شناسند

اینجا تمام دردها را می‌شناسند

 

اینجا غریب و آشنا فرقی ندارد

اینجا غریب و آشنا را می‌شناسند

 

فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×