امام علی النقی پیشوای دهم شیعیان و دوازدهمین نور از انوار عصمت و طهارت، در پانزدهم ذی الحجه سال 212، در محلی در حوالی مدینه، چشم به جهان گشود و با نور وجودش جهان را غرق در سرور کرد و لطف خدا از دریچه پر فیض وجودش جاری شد. آسمان و زمین مدینه ازندای تبریک و تهنیت فرشتگان مقرب الهی پر شد و قلب آسمانیان به دمیدن خورشیدی دیگر در آسمان ولایت شادمان گشت. خجسته باد میلاد فرخنده و پر نورش.

هشتم ربیع‌الاول سال 260 هجری یادآور شهادت امام حسن عسکری یازدهمین امام شیعیان است. ایشان بعد از شش سال امامت به دست معتمد عباسی مسموم شده و به شهادت رسیدند. امام زمان (عج) بر پدر بزرگوارش نماز خواند، و آن حضرت را نزد قبر پدر بزرگوارش امام هادی (ع) دفن نمودند.

متوکل عباسی یکی از خلفای غاصب زمان امام هادی (ع) بود که شرایط را برای ایشان و شیعیان بسیار سخت کرد. او بسیاری از شیعیان را به زندان انداخت و کشت. متوکل حساسیت بسیاری به سرزمین کربلا داشت، طبق روایت تاریخ، او چهار بار بقعه امام حسین (ع) را تخریب کرد و به‌شدت از زیارت مزار شریف آن حضرت جلوگیری می‌کرد.
این مقاله قسمتی از پرونده «پر تخریب‌ترین بنای ماندگار تاریخ» است.