دلى که سوخت ز غم، شمع محفلش سازند
به همنشینى پروانه، نائلش سازند
دل شکسته بباید که ظرف غم گردد
کسى که درد ندارد، چه با دلش سازند؟
کسى که شکر کند در مسیر سختى‌ها
رسد به آن چه که حلّال مشکلش سازند
خوشا حیاى جوانى که چشم می‌بندد!
اگر به آینه‌رویان، مقابلش سازند
حسین! اى که به کوى تو عرش سجده برد
خوشا کسى که به کوى تو سائلش سازند!
گدایى سر کوى تو کار هر کس نیست
مگر کسى که بسوزند و قابلش سازند
ولایت تو اماننامه‌ی همیشگى است
نه صفحه‌اى است که با مرگ، باطلش سازند
هنوز خاک «مؤیّد» ز اشک، نمناک است
ز بعد مرگ اگر کوزه از گلش سازند
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
دلى که سوخت ز غم، شمع محفلش سازند
به همنشینى پروانه، نائلش سازند
دل شکسته بباید که ظرف غم گردد
کسى که درد ندارد، چه با دلش سازند؟
کسى که شکر کند در مسیر سختى‌ها
رسد به آن چه که حلّال مشکلش سازند
خوشا حیاى جوانى که چشم می‌بندد!
اگر به آینه‌رویان، مقابلش سازند
حسین! اى که به کوى تو عرش سجده برد
خوشا کسى که به کوى تو سائلش سازند!
گدایى سر کوى تو کار هر کس نیست
مگر کسى که بسوزند و قابلش سازند
ولایت تو اماننامه‌ی همیشگى است
نه صفحه‌اى است که با مرگ، باطلش سازند
هنوز خاک «مؤیّد» ز اشک، نمناک است
ز بعد مرگ اگر کوزه از گلش سازند
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
