ثابت‌بن‌دینار ثُمالی، مشهور به ابوحمزه ثمالی، راوی، محدث و مفسر امامی قرن دوم و از اصحاب امام سجاد (ع)، امام باقر (ع) و امام صادق (ع) بود. ابوحمزه دعایی از امام زین العابدین (ع) نقل کرده است که در سحرهای ماه رمضان خوانده می‌شود و به دعای ابوحمزه ثمالی مشهور است.

از مناره‌های اماکن مقدس به مانند مساجد پایان سحر و نزدیکی به اذان صبح پخش می‌شود ولی این نداى یاد شده که از مناره‌هاى حرم مطهر اباعبدالله (ع) پخش مى‌گردد، با دیگر نداى اشرب الماء سایر عتبات متفاوت است.

یکی از شگفتی‌های امام حسین (ع) و عاشورا را می‌توان در سرزمین هند یافت. بی گمان امام حسین (ع) نه تنها اصلاح گر بزرگ امت اسلام و احیاگر اسلام است، بلکه احیاگر انسانیت و فضائل انسانی است. از این رو محبوب همه انسان‌های جهان است. در کشور هند همانند کشورهای ایران، عراق، افغانستان و پاکستان، روز عاشورا در تقویم کشوری، روز تعطیل رسمی‌ و عمومی است.

در بخش نخست این یادداشت به تقسیم‌بندی منابع عاشورا پرداخته شد. در ادامه در بخش دوم برخی از مهم‌ترین شاخصه‌های منابع نسل نخست مرتبط با عاشورا مورد بررسی قرار گرفت و در این یادداشت به برخی از مهم‌ترین علل عدم استفاده از منابع سه نسل اول پرداخته می شود.

در بخش نخست این موضوع به تقسیم‌بندی منابع عاشورا پرداخته شد. در ادامه، در این گفتار به برخی از مهم‌ترین شاخصه‌های منابع نسل نخست پرداخته می‌شود.

بررسی فلسفه حرکت امام حسین (ع) به سمت کربلا و علم ایشان به شهادتشان، مسئله‌ای پراختلاف در بین علمای شیعه بوده است و بزرگان بسیاری در مورد آن سخن گفته‌اند. شهید مطهری و آقای صالحی نجف آبادی، از جمله افرادی هستند که نظرهای مهمی در این باره داده‌اند و نظریه هرکدام از این دو نفر، طرفداران خاص خودشان را دارد. در این یادداشت به بررسی اختلاف بین این دو نظر در باب علم امام می پردازیم.

خانم ماندانا ملاعلی ریئس اداره ارتباطات و رسانه‌های سازمان انتقال خون همزمان با آغاز فعالیت این مجموعه با بخش «پرتال هیئات» سایت کرب و بلا در یاداشتی به اهمیت توجه هموطنان به موضوع اهدای خون می‌پردازد.

این یادداشت ادبی ـ ولایی بر آن است تا به قصیده‌ای از جلال‌الدین همایی بپردازد که برای تاریخ ساخت ضریح منوّر حضرت ابوالفضل العبّاس (علیه‌السّلام) سروده شده است. این که ضریح مذکور توسّط چه کسانی و در چه سالی و در کجا ساخته شده و چند بیت از این شعر بر آن نقش داشته، سؤالاتی است که پاسخش در توضیحی که در ذیل قصیده در پاورقی دیوان آمده است، دیده می‌شود.

بیایید این بار نه در رقابت با حماقت های سعودی در مکه و مدینه، بلکه بر اساس زیست اهل بیت، و نیاز معقول زائرین، چشم انداز این بزرگترین رخداد جمعی تاریخ شیعه را، از آلودگی های قیاس و تطابق، مبرا نگه داریم. ما در شروع تاریخی جدید ایستاده ایم.

"کسی که صاحب این مراسم بزرگ یعنی اباعبدالله الحسین (ع) به او توفیق داده که در حراست از آرامش این مراسم نقش ایفا کند و در این راه، رنج خطر را ببیند تا کسی نتواند فردای روز بیستم صفر تیتر بزند: "حادثه در اربعین"، چقدر نزد پروردگارِ حسین مأجور است؟"