کرب و بلا: در متون متعدد تاریخی و روایی پیرامون پیشگویی رسول گرامی اسلام از فرزندان و جانشینان ایشان، ولادت و نحوه شهادتشان،حوادث پس از پیامبر و بویژه واقعه تاریخی کربلا به انحاء گوناگون بیان شده است.
به واسطه اثبات ارتباط رسول خدا با وحی و علم ایشان به اسرار الهی، کتب و مستندات بسیاری از آنچه نبی گرامی اسلام در زمان حیاتشان پیرامون وقایع مابعد خود انشا و قرائت کرده بودند، در تاریخ اسلام و شیعه ثبت شده است.
از جمله در روایتی از ابن عباس چنین نقل شده است: روزی در «ذی قار»1 خدمت امیرالمؤمنین (ع) رسیدم. حضرت کتابی را برایم بیرون آورده و فرمودند: ای ابنعباس، این کتابی است که پیامبر (ص) بر من قرائت کرد و با خط خود آن را نوشتم.
عرض کردم: یا امیرالمؤمنین، آن را برایم بخوان. حضرت بخشهایی از آن را خواند و در آن کتاب همه اتفاقات از زمان رحلت پیامبر (ص) تا زمان شهادت امام حسین (ع) شرح داده شده بود.
ظلم و جوری که در حق فاطمه دختر رسول خدا صورت میگیرد، رفتار مسلمانان در قبال علی (ع) و سایر حوادث تا زمان فرزند گرامیشان حسین (ع)، بی وفایی و مکر امت در حق او، اینکه چگونه کشته میشود، چه کسی او را میکشد، چه کسی او را یاری میکند و چه کسانی همراه او شهید میشوند، همه آنها از زبان رسول خدا بیان شده بود.
آن حضرت وقتی کیفیت قتل امام حسین (ع) را خواند بسیار گریست و من نیز گریستم. آنگاه امام کتاب را بستند و آنچه تا روز قیامت واقع میشود، باقی ماند.2
___________________________________________________
پینوشتها:
1- ذى قار محلّى است بین بصره و کوفه که قبل از اسلام، میان عرب و سپاه ساسانى، جنگى در آنجا رخ داد و در نهایت به پیروزی اعراب انجامید. وجه نامگذارى این محل به ذى قار، وجود چاهى بوده که آب آن مانند قیر سیاه بوده است. کامل ابن اثیر، جلد 1، صفحات 482 ـ 489.
2- سلیم بن قیس الهلالی، الوفاه، اواخر سال 76 هجری، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ج1، ص435، تحقیق:محمد باقر الانصاری الزنجانی، چاپ اول، الناشر:نشر الهادی، قم، ایران1420 ه ق، 1378 ه ش.