به گزارش پایگاه تخصصی امام حسین علیه‌السلام کرب‌وبلا، نهمین همایش مداحان و شاعران بسیجی استان خوزستان جمعه دوم شهریور ماه در مجتمع فجر در اهواز برگزار شد. دکتر محمدرضا سنگری محقق عاشورایی در این همایش گفت: امروز که ما اینجا هستیم حضرت اباعبدالله (ع) پنج روز است که حرکت خود را آغاز کرده و چند منزل را گذرانده‌اند. حضرت در مسیر خود درس‌ها و پیام‌هایی دارد که به طور عام برای همه انسان‌ها است و به طور خاص برای همه ما که خود را در این مسیر وقف کرده‌ایم.

وی اظهار کرد: حضرت اباعبدالله (ع) برای دوستان خود که قرار است در این مسیر همراه ایشان باشند، چند ویژگی را مطرح می‌کنند و آنها را از چند ویژگی باز می‌دارند. ظاهرا کاروان حضرت اباعبدالله (ع) در اول حرکت 255 نفرند که بخشی خانواده حضرت، برخی اصحاب رسول خدا (ص) و تعدادی جوانانی هستند که به حضرت پیوستند. حضرت در آغاز حرکت خود این سخن را خطاب به این کاروان فرمود: «من کان باذلا فینا مهجتهه»؛ یعنی امام «باذل مهجه» می‌خواهد.

 

«هر کس دل آورده است با من بیاید»

سنگری در توضیح این مطلب گفت: این اولین نکته است: «هر کس دل آورده است با من بیاید». من تن همسفر نمی‌خواهم. من دل سپرده می‌خواهم، سرسپرده می‌خواهم. من عاشق طلب می‌کنم. در آخر زیارت عاشورا هم می‌خوانیم: «الذین بذلوا مهجهم دون الحسین (ع)» ذاکر اهل بیت (ع) اگر قرار است با کاروان حضرت اباعبدالله (ع) همراه باشد اولین ویژگی او باید همین باشد و اگر خود را برای ظهور آماده می‌کنیم، بدانیم امام عصر (عج) هم همین سخن جد بزرگوارش را مطرح خواهد کرد.

 

سنگری با اشاره به ادامه سخن امام حسین (ع) گفت: ایشان در ادامه فرمود: «موطنا علی لقاءالله نفسه» من کسی را می‌خواهم که ساکن در لقای الهی باشد. آفرین‌ها و نفرین‌ها بر او تأثیر نگذارد. در مجلس او را تحویل بگیرند یا نگیرند بر او اثر نگذارد. اگر در مجلس بیش و پیش از حضرت اباعبدالله (ع) به موقعیت مجلس و عکس‌العمل‌ها توجه کنم موفق نخواهم شد.

 

 

 روضه خوانی بدون دل آماده اثر ندارد

نویسنده کتاب «عاشورا نگاران» ادامه داد: کسانی که می‌خواهند حضرت را همراهی کنند از خود بپرسند چه قدر آمادگی قلبی پیدا کرده‌اند؟ اگر چشمانتان را برای حضرت اباعبدالله (ع) شستشو و غسل نداده باشید ـ چه غسل شبانگاه و چه با اشک بر حضرت اباعبدالله (ع) ـ مجلس آن تأثیری که باید نخواهد داشت. اگر چشم حسینی نباشد؛ اگر دل آماده نباشد، حتی اگر همه شرایط روضه مهیا باشد، اثری ندارد. چشم‌های ما آیینه دل ما است. دل سپردن به حضرت اباعبدالله (ع) باید رسم ذاکران باشد، همه چیزتان برای او باشد.

این محقق عاشورایی افزود: بیش از آنکه من ذاکر در مجلس به ظاهر خود توجه کنم ـ که توجه به جایی است و مردم به این ظاهر توجه می‌کنند ـ باید «مهجه» خود را بیاورید.

سنگری با اشاره به ادامه سخن امام حسین (ع) گفت: ایشان در ادامه فرمود: «موطنا علی لقاءالله نفسه» من کسی را می‌خواهم که ساکن در لقای الهی باشد. آفرین‌ها و نفرین‌ها بر او تأثیر نگذارد. در مجلس او را تحویل بگیرند یا نگیرند بر او اثر نگذارد. اگر در مجلس بیش و پیش از حضرت اباعبدالله (ع) به موقعیت مجلس و عکس‌العمل‌ها توجه کنم موفق نخواهم شد.

 

 نمونه‌ای از عشق و ایمان در یاران اباعبدالله (ع)

وی افزود: در مجلس حضرت اباعبدالله (ع) بی وضو وارد نشوید. ادب را رعایت کنید. از لحظه ورود اذن بگیرید. مدیریت خود را به او بسپارید. خودسپردگی به حضرت حق باعث می‌شود رزق شما؛ آنچه باید به شما برسد همان باشد؛ برای شما هم مهم نباشد چه اتفاقی افتاده است. حضرت عون بن علی بن ابیطالب (ع) از شهدای کربلا است که کسی از او یادی نمی‌کند او فرزند اسماء بنت عمیس است. در کربلا آمد از حضرت اباعبدالله (ع) اذن گرفت، رفت و جنگید. برگشت، غرق زخم بود. حضرت اباعبدالله (ع) به او فرمود: چه قدر زخم برداشته‌ای، آفرین بر تو، صبر داشته باش. عون به امام گفت: من برای شمارش زخم‌هایم نیامده‌ام، آمدم توانی بگیرم و به میدان برگردم. عون با وجود زخم‌های بسیار به میدان برگشت و تعدادی از سپاه دشمن را کشت.

 

برخی از محافل و مجالس تا ساعت یک یا دو شب طول می‌کشد و ممکن است باعث شود نماز صبح کسانی که در این محافل هستند، قضا شود. به این مسأله توجه کنید. حضرت اباعبدالله (ع) زمانی که از دشمن یک شب مهلت گرفت، به حضرت ابوالفضل (ع) فرمود: به آنها بگو «إنی احب الصلوه». مبادا نماز از دست برود. در دهه محرم بسیاری اوقات متأسفانه نماز صبح قضا می‌شود، به این موضوع دقت شود.

 

 

نویسنده «آیینه داران آفتاب» گفت: این عشق و ایمان توان عجیبی به انسان می‌دهد. این ایمان حاصل «بذل مهجه» است. اگر این آمد دیگر از چیزی هراسی نخواهید داشت. امام فرمود: «من کان باذلا فینا مهجته موطنا علی لقاء الله نفسه فلیرحل معنا» چنین کسی می‌تواند با من همراه شود.

 

در دهه محرم بسیاری اوقات متأسفانه نماز صبح قضا می‌شود، مداحان دقت کنند

سنگری با اشاره به بخش دیگری از سخن حضرت اباعبدالله (ع) که فرمود: «من صبح زود حرکت خواهم کرد»، خطاب به ذاکران و شاعران گفت: به صبح زود برخاستن و بهره گرفتن توجه کنیم. برخی از محافل و مجالس تا ساعت یک یا دو شب طول می‌کشد و ممکن است باعث شود نماز صبح کسانی که در این محافل هستند، قضا شود. به این مسأله توجه کنید. حضرت اباعبدالله (ع) زمانی که از دشمن یک شب مهلت گرفت، به حضرت ابوالفضل (ع) فرمود: به آنها بگو «إنی احب الصلوه». مبادا نماز از دست برود. در دهه محرم بسیاری اوقات متأسفانه نماز صبح قضا می‌شود، به این موضوع دقت شود.

 

 برای حضرت اباعبدالله (ع) باید دوید، باید حرکت کرد، کار کرد

این محقق عاشورایی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: حضرت اباعبدالله (ع) در کربلا هم چند نکته را فرمودند. حضرت پس از شهادت یارانشان وقتی عازم میدان بود فرمودند: «أما مغیث یغیثنا لوجه الله» حضرت «مغیث» می‌خواهند؛ مغیث یعنی فریادرس. وقتی کسی از ما کمک بخواهد، ما برای کمک به او می‌دویم. برای حضرت اباعبدالله (ع) باید دوید، باید حرکت کرد، کار کرد، وقت گذاشت. مغیث کسی است که می‌دود، آرام و قرار ندارد. شما هم باید چنین باشید به دنبال کسانی که قرار است نکته‌ای به شما یاد دهند، بدوید. از قبل آماده باشید؛ به خصوص در زمان ما که شبهات فراوان است.

حضرت اباعبدالله (ع) در سخنی ادب را چنین تعریف کردند که ادب این است که وقتی از خانه بیرون می‌آیی، خود را از هیچ کس بالاتر نبینی. 

 

 

 دوستان مداح و ذاکر از جملات حضرت اباعبدالله (ع) استفاده کنند

وی با تأکید بر رعایت ادب در مجالس حضرت اباعبدالله (ع)، گفت: در مجلس حضرت اباعبدالله (ع) احادیث ایشان را بخوانید. دو سال پیش «موسوعه سخنان امام حسین (ع)» را معرفی کردم، این کتاب را بخوانید، ترجمه هم شده است. بعضی از دوستان مداح و ذاکر ممکن است صد تا شعر حفظ باشند؛ اما ذهنشان از جملات حضرت اباعبدالله (ع) خالی است و این خیلی بد است.

 

تعریف ادب در سخن امام حسین (ع)

سنگری بیان کرد: حضرت اباعبدالله (ع) در سخنی ادب را چنین تعریف کردند که ادب این است که وقتی از خانه بیرون می‌آیی، خود را از هیچ کس بالاتر نبینی. گاهی در مجالس اگر مسئولی حاضر شد، فرمانداری آمد، شهرداری آمد؛ در مجلستان نامی نبرید، آنها را برجسته نکنید، بقیه هم هستند. ما گاهی کسی را تحویل نمی‌گیریم؛ اما اینها «مجهولون فی الأرض، معروفون فی السماء» هستند. گاهی در مجالس بچه‌های کوچک را تحویل نمی‌گیریم؛ اما نمی‌دانیم اینها چه پیوستگی با حضرت حق دارند.

 

 عمل صالحی در روزگار ما بالاتر از کارآفرینی نیست

این محقق عاشورایی خطاب به مداحان و شاعران گفت: شما اعتبار دارید، می‌توانید در این ایام گره گشایی کنید. سعی کنید غمی از دل مؤمن بگیرید، اگر چنین کردید به فرموده حضرت اباعبدالله (ع) خدا کرب دنیا و آخرت را از شما برمی‌دارد. عمل صالحی در روزگار ما بالاتر از کارآفرینی نیست؛ اگر جز این بود رهبر معظم انقلاب شعار سال را این موضوع قرار نمی‌دادند.

 

یکی از ویژگی‌هایی که حضرت اباعبدالله (ع) از آن باز می‌دارد، انتهاک حرمت است؛ حرمت شکنی نکنید. چهل سال است در زمینه عاشورا کار می‌کنم؛ اما در هیچ فرهنگ لغتی معنی یک کلمه را پیدا نکردم و آن «سِین» است. آیا حاضرید جلوی حضرت زهرا (س) این طور از فرزندش نام ببرید؟

 

 

نویسنده کتاب «عاشورا نگاران» در ادامه سخنان خود گفت: ویژگی دیگری که حضرت اباعبدالله (ع) از ما می‌خواهند، معین بودن است: «هل من معینا یعیننا لوجه الله» باید بدانیم در چه زمینه‌ای به حضرت اباعبدالله (ع) کمک کنیم. بعد فرمودند: «هل من ذابٍّ یذبّ عن حرم رسول الله (ص)» ذاب به معنی مدافع است. در مقابل کسانی که شبهه می‌آورند باید دفاع کنید.

 

آیا حاضرید جلوی حضرت زهرا (س) این طور از فرزندش نام ببرید؟

سنگری در بخش دیگری از سخنان خود درباره اینکه امام چه نمی‌خواهند گفت: یکی از ویژگی‌هایی که حضرت اباعبدالله (ع) از آن باز می‌دارد، انتهاک حرمت است؛ حرمت شکنی نکنید. چهل سال است در زمینه عاشورا کار می‌کنم؛ اما در هیچ فرهنگ لغتی معنی یک کلمه را پیدا نکردم و آن «سِین» است. آیا حاضرید جلوی حضرت زهرا (س) این طور از فرزندش نام ببرید؟

وی با تأکید بر اینکه ذاکران در برگردان عربی عبارات کلام را به صورتی فاخر بیان کنند، تصریح کرد: متأسفانه از این عدم دقت‌ها کم نیست.

این محقق عاشورایی همچنین ذاکران را از بیان روضه مکشوفه بازداشت و گفت: سنت گذشتگان ما این بوده است که وقتی به نقطه حساس می‌‌رسیدند روضه را تمام می‌کردند و حرمت را نگه می‌داشتند. هر مصیبتی را به عنوان روضه مکشوفه نخوانید.

 نویسنده کتاب «آیینه داران آفتاب» نمونه‌هایی از تعبیرات نامناسب در اشعار عاشورایی امروز را بیان کرد و در پایان سخنانش این بیت را خواند:

دیگر بس است هر چه خدا حافظ تو شد

ای دل از این به بعد خدا را تو حفظ کن