شاعر آمده بود تا برای امام صادق علیه‌السلام از سیدالشهدا (ع) بخواند. . .

چند بیتی خواند.

امام (ع) از او پرسیدند: آیا بین خودتان هم همین طور می‌خوانی ؟

شاعر گفت: نه، مولای من، آن‌جا خودمانی تر می‌خوانم!

امام (ع) از او خواست که همان‌طور بخواند.

شاعر خواند و...

باران اشک امام (ع) بود و شاعری که قافیه را باخته بود.[1]

امروز که می‌خواهم برای صادق آل محمد (ع) بگریم، آرزو کردم کاش کسی برای من روضه‌ای بخواند!

روضه‌ای خودمانی

از جنس همان روضه‌های خودمانی امام (ع) و شیعه‌های جعفری...