کرب و بلا: در قرآن کریم آیاتی وجود دارد که بنا بر نظر برخی مفسرین مفهوم آنها به صراحت و یا با اشاراتی به شأن و منزلت رسول خدا (ص) و جانشینان بعد از ایشان دلالت دارد. به خصوص در ارتباط با مقام بلند سیدالشهداء (ع) آیات متعددی را می‌توان سراغ گرفت که به استناد منابع تفسیری و روایات صحیح، مفهوم آنها با شان این امام همام و نیز واقعه عاشورا مطابقت دارد. آیه 33 سوره مبارکه اسراء از جمله آیاتی است که هم در منابع تفسیری و هم بر اساس روایات ائمه معصومین (ع) با شهادت امام حسین (ع) مطابقت دارد.
خداوند در این آیه از کشتن نفس مظلوم نهی فرموده و خطاب می‌کند: « «وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیِّهِ سُلْطَانًا ....» و کسی را که خداوند خونش را حرام شمرده، جز به حق نکشید و آن کسی که مظلوم کشته شود، حتما برای ولی او تسلطی (قصاص یا دیه) قرار خواهیم داد.
در تفسیر نمونه ذیل این آیه با تاکید بر حرمت شدید خون انسان‌ها آمده است: «نه تنها قتل نفس بلکه کمترین و کوچکترین آزار یک انسان از نظر اسلام مجازات دارد و مى‌‌توان با اطمینان گفت این همه احترام که اسلام براى خون و جان و حیثیت انسان قائل شده است، در هیچ آئینى وجود ندارد.»
حرمت قـتـل نفس از مسائلى است که همه شرایع آسمانى و قوانین بـشـرى در آن مـتـفـقـنـد و آن را یـکـى از بـزرگترین گناهان مى‌شمرند، ولى اسلام اهمیت بیشترى به این مساله داده تا آنجا که طبق ایه 32 سوره مبارکه مائده قتل یک انسان را همانند کشتن همه انسان‌ها شمرده اسـت.
سیدالشهدا (ع)؛ مصداق بارز «نفس مظلوم»
مصداق بارز « قُتِلَ مَظْلُومًا» طبق روایات مستند؛ خون به ناحق ریخته سیدالشهدا (ع) است. از جمله روایات متعددی که این آیه را با وجود مقدس امام حسین (ع) تطبیق داده‌اند؛ این فرموده امام باقر (ع) است که در شرح این آیه فرمودند: «کسی که مظلوم کشته شده، حسین بن علی (ع) است» و با اشاره به این بخش آیه فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیِّهِ سُلْطَانًا فرمودند: «این عبارت اشاره به امام حضرت مهدی (عج) دارد که انتقام خون پاک او را خواهد گرفت.»1
امام صادق (ع) نیز با اشاره به این ایه فرمودند: «:قتل النفس التی حرم الله، فقد قتلوا الحسین علیه‌السّلام فی اهل بیته؛» کسی را که خداوند خونش را حرام شمرده بود، کشتند. هر آینه حسین بن علی (ع) را در میان خانواده‌اش به قتل رساندند.2 همچنین در روایتی دیگر فرمودند: اگر حضرت قائم(ع)، ولى خون امام مظلوم برای انتقام خون او تمام روى زمین را بقتل برساند، در کشتن اسراف نکرده است چه اسراف در قتل آن‌است که غیر قاتل را بکشد.3
در روایت دیگری از امام باقر (ع) ذیل آیه شریفه 33 سوره مبارکه اسراء چنین نقل شده استد: «وقتی حضرت حجت (عج) قیام می‌کنند، خون جدشان امام حسین (ع) را طلب می‌کنند.» البته در روایت به اینکه حضرت مهدی(عج) چه کسی را در مقابل انتقام خون امام حسین(ع) می‌کشد، اشاره نشده ولی پیداست باید آنهایی باشد که از دنباله‌های بنی‌امیه و وهابیت‌اند؛ «وَ قَالَ الْمَقْتُولُ الْحُسَیْنُ وَ وَلِیُّهُ الْقَائِمُ»4
_______________________________________________________________
پی نوشتها:
1- بحار الانوار، ج 44، ص 218، حدیث 7 – تفسیر عیاشی، ج 2، ص 290٫.
2- تفسیر العیاشی ج 2 ص 290، شماره 64، تفسیر سوره الإسراء، آیه 33.
3- تفسیر جامع، ج4، صص 118-120.
4- بحارالانوار ج 51 ص 30 ، تفسیر «فُرات کوفی.
