به گزارش کرب و بلا، در میان آثار برتر نمایشی دنیا معدود آثاری را می توان یافت که در یک دوره طولانی تسلسل به جهت اقبال عمومی تماشاگران از آن و همچنین جذابیت در روایت، سالیان متمادی باشد که بر روی صحنه نمایش رفته و همچنان شور و هیجانی وصف ناشدنی را در میان اهالی نمایش و تماشاچیان خاص و عام آن ایجاد کنند.
البته آثار نمایشی مشهور و مطرح در جهان کم نیستند اما مراد و منظور از این ادعا دوره تسلسل و نه تناوب در اجرای آن است چرا که اگر منظور اجراهای متناوب با وقفه زمانی کوتاه و بلند میان آن باشد که آثار بیشماری را می‌توان در این جرگه قرار داد.
در یک صد سال اخیر و از رهگذر رصد در میان آثار نمایشی مطرح به نمایش درآمده در دنیا، یکی از تئاترهایی که نزدیک به 7 دهه است بی وقفه و با حضور چندین نسل تئاتری همچنان به محض بازتولید و روی صحنه رفتن، توجه همگان را به خود معطوف می‌سازد، نمایش «تله موش» نوشته آگاتا کریستی است که دهه‌ها است در سالن‌های نمایشی لندن و کشور انگلستان، تجربه اجرای مستمری دارد.
جالب توجه است که این اتفاق در ایران نیز البته این بار در مورد یک نمایش دینی و به طور مشخص نمایش عاشورایی افتاده است؛ نمایشی تحت عنوان «خورشید کاروان» که بالغ بر 3 دهه است که با همت نسل‌های گوناگون تئاتری، ویژه ایام محرم و صفر تولید و به روی صحنه رفته و همچنان مخاطبان اقبال چشمگیری از آن دارند.
«خورشید کاروان» براساس نمایشی تحت عنوان «هیهات» نوشته ابوباسم حیادار از سوی مهدی متوسلی بازنویسی شده است و روایت شبی است که کاروان اسرای کربلا در مسیر حرکت به سمت شام در دیر راهب مسیحی توقف می‌کنند و راهب تمام ثروت خود را می‌دهد تا بتواند شب تا سحر با سر مبارک امام حسین(ع) به راز و نیاز بپردازد و....
این نمایش طی 3 دهه اجرای موفق خود براساس آنچه گفته شد و نسل های گوناگون تئاتری اعم از بازیگران، کارگردانان و عوامل اجرایی باسابقه‌ای که به خود دیده است و البته تعدادی از ایشان دیگر در قید حیات نیستند، توانسته در قالبی نمایشی، یکی از جذاب‌ترین و در عین حال حزن‌انگیزترین مقاطع تاریخی مرتبط با عاشورا را به روی صحنه نمایش به اجرا درآورد.
