بسم الله الرحمن الرحیم

صلی الله علیک یا اباعبدالله

اینجا، هر شب، شب آرزوهاست.         

باورم نمی‌شود که تو مامور رساندن آرزوهایم به خدا باشی.

حقا که نامش معجزه می‌کند.

من فقط نامی از او بردم،

همین...

و خدا یکی از بهترین فرشته‌هایش را برای شنیدن آرزوهایم فرستاد

فطرس!

همه آرزوهای امشب من، اوست.

حالا که آمدی لطفی در حق من بکن؛

بال و پرت را روی صورتم بکش،

همین بال و پری که قنداقه حسین (ع) تا این حد آن‌ها را با شکوه کرده. [1]

فطرس!

بال و پرت پر از عطر حسین (ع) است.

می‌خواهم تمام وجودم پر از عطر حسین (ع) شود.

فطرس!

دستم را بگیر، با خودت ببر؛

مرا با خودت ببر تا سلامم را خودم به او برسانم.

امشب آرزویم همین است،

مرا ببر به زیر گنبد حسین (ع) [2]

مرا به جایی ببر که هر شب، شب آرزوهاست...

 

 


[1] . کامل الزیارات/66 ب 20 ح 1

[2] .  مستدرک الوسائل، ج 10، ص 335