دسترسی سریع به موضوعات اشعار
جستجوی پيشرفته
عید آزادى

 

بر آن چه که شد هادى فطرس، صلوات

 خوانیم به دل‌شادى فطرس، صلوات

 

میلاد حسین، عید آزادى اوست

 بر لحظۀ آزادى فطرس، صلوات

احیاگر آیین محمّد

میلاد حسین، خون‌بهای دین است

 این عید، حیات شیعه را تضمین است

 

امروز فرشتگان به هم می‌گویند:

 احیاگر آیین محمّد این است

 

سه میلاد

از افق تابید ماه مرحمت

 بر همه شد باز باب مغفرت

 

آمده دریای بخشایش به جوش

 تا در این دریا بشویندت، بکوش

 

غوغاى نهفته

آمد آن که چون به دنیا آمد

دنیایى به شور و غوغا آمد

 

در جانش نهفته غوغایى بود

تا بر پا کند به دنیا آمد

 

مثنوی ولادت حضرت مولی الکونین، حضرت امام حسین (ع)

 

سحرگه مرغ دل زد این ترانه

کشید از سینه، آه عاشقانه

 

همی از شوق دل می‌کرد پرواز

سخن از عشق شه بنمود آغاز

مخمّس میلاد حضرت سلطان عشق (ع)

شد شب میلاد نور چشم پیمبر

عالم ایجاد چون بهشت معطّر

 

ساقی گل‌رخ! بیار باده مکرّر

گشته عیان نور حق ز خانۀ حیدر

 

مخمّس ولادت حضرت سیّدالشّهدا

     

دوشم اندر خانۀ دل، جلوۀ جانانه آمد

کز یکی جلوه، منوّر صحنۀ آن خانه آمد

 

پرتو افکن شد جمالش، روشنم کاشانه آمد

گرد شمع عارض او مرغ دل، پروانه آمد

 

در تجلّی شد فروغ چهر زیبای محمّد

ولادت حضرت مولی الکونین

        

البشاره! کز جمالش جلوه‏‌ها دارد حسین

در تجلّی عارضی ایزدنما دارد حسین

 

عرش گوید دم به دم: یا لیتنی کنت تراب!

رتبه بنگر، غبطه بین، در عرش جا دارد حسین

ولادت حضرت اباعبداللّه الحسین

   

یگانه کوکبی از آسمان قدر، تابان شد

که انوارش به شرق و غرب عالم، پرتوافشان شد

 

بسیط دهر را امر مشیّت خواست نورانی

ز پشت پردۀ رحمت، عیان، مرآت جانان شد

صلّی الله علیک یا اباعبدالله

           

آمد آن روزی که داور جلوه‌ای دیگر کُند

جلوه‌ای کز جلوه‌های دیگرش بهتر کُند

 

نور افشاند جمال خویش را ظاهر کُند

وز جمال خویشتن، عالم فروزان تر کُند

فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×