دسترسی سریع به موضوعات اشعار
جستجوی پيشرفته
جشن میلاد

ما را که بُوَد دل به پناه تو، حسین!

داریم امید بر نگاه تو، حسین!

 

زوّار مدینه جشن میلاد تو را

کردند به پا به زادگاه تو، حسین!

 

پروندۀ پنجم

تا نور امام سوّمین پیدا شد

پروندۀ پنجم شفاعت وا شد

 

فرمان شفاعت از ازل تا امروز

با نام حسین بن علی امضا شد

 

رباعی

میلاد حسین، جان جان است امروز

تزیین، زمین و آسمان است امروز

 

چون بعثت انبیا به او شد تکمیل

میلاد همه پیمبران است امروز

 

رباعى

 

وقتی که حسین یافت میلاد امروز

یزدان درِ لطف تازه بگشاد امروز

 

در عالم قدس یک حسین داشت خدا

کآن را به محمّد و علی داد امروز

 

قصیده ولادت، مدح و منقبتِ امام حسین (ع)

دل، بسوز از آتش و از دیده بر رخ، ریز آب

تا بجوشد آبت از آتش، ز گل گیری، گلاب

 

دل تو را کم‌تر چرا باشد ز کانون عجوز؟

کآن به خاک، آتش نهان دارد، چو گنج اندر خراب

 

تا تنور سینه نفْروزد، خمیرت هست خام

مرد چون شد خام، از خامی بیفتد در عذاب

مدح خامس آل عبا، حضرت سیّد‌الشّهدا (ع)

مایه‌ی عالم ایجاد، حسین بن علی

آن‌که بی ‌اذنش، یک برگ نروید ز شجر

 

آن‌که موران سرایش، بتوان باز کشند

نطفه را از رحم مادر، در پشت پدر

 

شب میلاد

امشب شب میلاد حسین است، حسین

 وندر همه جا یاد حسین است، حسین

 

خوانند همه «نادعلى» لیک على

 امشب به لبش ناد حسین است، حسین

 

کشتی بی‌بدیل نجات آفریده شد

اقرأ بأسم پس جملات آفریده شد

میزان به سجده رفت صراط آفریده شد

 

جبرئیل چید با نظر وحی رج به رج

انسانی از تمام جهات آفریده شد

 

خلق و مرام و عاطفه را چید روی هم

مجموعۀ تمام صفات آفریده شد

در نقشه‌ها فرات به کوثر نمی‌رسد

فطرس رسیده جا به کبوتر نمی‌رسد

حتی فرشته پیش تو با پر نمی‌رسد

 

پس با وجود این همه شعبان که رفته است

دیگر گناهکار به محشر نمی‌رسد

درِ شفاعت

میلاد حسین و شادى دل‌ها شد

 امّید دل پیمبران پیدا شد

 

اینک به سویش برو که فردا دیر است

 کز آمدنش در شفاعت وا شد

 

فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×