لباس مشکی ما را به دستمان بدهید
به ما حسینیۀ گریه را نشان بدهید
مرا که راهی بزم عزای اربابم
برای زود رسیدن کمی توان بدهید
اگر خدای نکرده در آخر خطم
به جان اشک سه ساله، مرا امان بدهید
نماز گریۀ ما با امامت سقاست
به روی مأذنۀ کربلا اذان بدهید
برای آنکه بمانم همیشه بر درتان
به کلب قافلۀ عشق، استخوان بدهید
قسم به حرمت چشمانتان اگر مردیم
به روی سنگ حسینیه غسلمان بدهید
تشخیص تو سخت است علی یا که رسولی؟!
پس لطف بفرما و بفرما که کدامی؟
تو مستحب الطاعه ترین واجب مایی
هر چند امامت نکنی، باز امامی
«ای ماورای حد تصور، کمال تو»
بالاتر از پریدن جبریل، بال تو...
غیر از حسینِ فاطمه چیزی ندیده‌ایم
در انعکاس آینه‌های زلال تو
نزدیک سایه‌های عبورت نمی‌شویم
نامحرمان عشق کجا و خیال تو؟
بدون چون و بدون چرا نمی‌ماندند
شبیه رود، شبیه صبا، نمی‌ماندند
چه کربلاست که عالم به‌هوش می‌آید
پس از شنیدن چاووش‌ها نمی‌ماندند
گاه لیلایی و گهی مجنون
گاه مجنونم و گهی لیلا
گاه خورشید و گاه آیینه
روبه‌روی همیم در همه جا
لباس مشکی ما را به دستمان بدهید
به ما حسینیۀ گریه را نشان بدهید
مرا که راهی بزم عزای اربابم
برای زود رسیدن کمی توان بدهید
اگر خدای نکرده در آخر خطم
به جان اشک سه ساله، مرا امان بدهید
نماز گریۀ ما با امامت سقاست
به روی مأذنۀ کربلا اذان بدهید
برای آنکه بمانم همیشه بر درتان
به کلب قافلۀ عشق، استخوان بدهید
قسم به حرمت چشمانتان اگر مردیم
به روی سنگ حسینیه غسلمان بدهید
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
