مشخصات شعر

اعجاز مسیحا

ای در یم عصمت، یا حضرت معصومه

ای فاطمۀ عترت، یا حضرت معصومه

ای خاک رهت جنّت، یا حضرت معصومه

ای سایۀ تو عفّت، یا حضرت معصومه

قم از تو یم رحمت، یا حضرت معصومه

محتاج دمت حکمت، یا حضرت معصومه

 

تو در حرم موسی، انسیّۀ حورایی

انسیّۀ حورایی، محبوبۀ یکتایی

محبوبۀ یکتایی، ممدوحۀ طاهایی

ممدوحۀ طاهایی، ریحانۀ بابایی

ریحانۀ بابایی، آیینۀ زهرایی

در صورت و در سیرت، یا حضرت معصومه

 

تنها نه محیط قم، ایران به تو می‌نازد

عصمت به تو می‌نازد،‌ ایمان به تو می‌نازد

عترت به تو می‌نازد، قرآن به تو می‌نازد

تفسیر و اصول و دین، عرفان به تو می‌نازد

جنّ و ملک و حور و انسان به تو می‌نازد

بانوی همه خلقت، یا حضرت معصومه

 

شمس و قمر و النجم، جنّ و ملک و انسان

جنّ و ملک و رضوان، حور و پری و غلمان

هم حوری و هم غلمان هم مالک و هم رضوان

هم عالم و هم حاکم، هم بنده و هم سلطان

دارند به تو چشم، لطف و کرم و احسان

گیرند ز تو حاجت، یا حضرت معصومه

 

نبود عجب ‌ای بانو، شاهی به گدا بخشی

وز گرد حریم خود، بر روح شفا بخشی

بر روح شفا بخشی، بر سینه صفا بخشی

حاجات خلایق را از لطف و عطا بخشی

بر خلق زمین بخشی، بر اهل سما بخشی

داری ز حق این قدرت، یا حضرت معصومه

 

ای کعبۀ اهل دل، ایوان طلای تو

ای سرمۀ حور العین، خاک کف پای تو

قم نه همۀ عالم، مرهون عطای تو

فیضیّه بود دائم، در ظلّ همای تو

گردد در جنّت باز، از صحن و سرای تو

یک بذل تو صد جنّت، یا حضرت معصومه

 

ای بانوی نه افلاک، ‌ای مادر اهل قم

ای خاک حریم تو، تاج سر اهل قم

ای کوثر فیض تو، در ساغر اهل قم

آید ز نسیمت جان، در پیکر اهل قم

گلدستۀ صحنینت، روشنگر اهل قم

ای قم حرم امنت، یا حضرت معصومه

 

آنانکه به شهر قم، بر عرض ادب آیند

آنانکه به پای جان، رو سوی تو بنمایند

در صحن تو روگردان، از جنّت اعلایند

هر گام که ‌ای بانو، در صحن تو  پیمایند

هر زائر قبر تو، هم زائر زهرایند

نازند بدین رتبت، یا حضرت معصومه

 

ای دسته گل زهرا، ریحانۀ اهل البیت

ریحانۀ اهل البیت، دردانۀ اهل البیت

زوّار حریم تو، پروانۀ اهل البیت

قبر تو بود کعبه، در خانۀ اهل البیت

قم گشته ز فیض تو، کاشانۀ اهل البیت

نازند به تو عترت، یا حضرت معصومه

 

ای چشم رضا دیده، در حسن تو زهرا را

هم صورت زهرا را، هم زینب کبری را

خاک حرمت دارد، اعجاز مسیحا را

دل می‌بری از رفعت، صد مریم عذرا را

معصومه‌ای ای بانو، ذرّیۀ طاها را

ای فاطمه در فطرت، یا حضرت معصومه

 

تو جان سجود استی، تو روح قیام استی

موسای محمّد را، تورات تمام استی

دخت صلوات استی، فرزند سلام استی

فخریّۀ اجداد و آباء عظام استی

الحق که یکی مریم، از هفت امام استی

ای فاطمه را زینت، یا حضرت معصومه

 

تو پاکی و معصومه، من عبد گنهکارم

تو بحر کرم داری، من دست تهی دارم

سرمایۀ من تنها، اشکی است که می‌بارم

گر اهل بهشت استم، گر مستحق نارم

هم بندۀ این کویم، هم «میثم» این دارم

ممنونم از این منّت، یا حضرت معصومه

 

اعجاز مسیحا

ای در یم عصمت، یا حضرت معصومه

ای فاطمۀ عترت، یا حضرت معصومه

ای خاک رهت جنّت، یا حضرت معصومه

ای سایۀ تو عفّت، یا حضرت معصومه

قم از تو یم رحمت، یا حضرت معصومه

محتاج دمت حکمت، یا حضرت معصومه

 

تو در حرم موسی، انسیّۀ حورایی

انسیّۀ حورایی، محبوبۀ یکتایی

محبوبۀ یکتایی، ممدوحۀ طاهایی

ممدوحۀ طاهایی، ریحانۀ بابایی

ریحانۀ بابایی، آیینۀ زهرایی

در صورت و در سیرت، یا حضرت معصومه

 

تنها نه محیط قم، ایران به تو می‌نازد

عصمت به تو می‌نازد،‌ ایمان به تو می‌نازد

عترت به تو می‌نازد، قرآن به تو می‌نازد

تفسیر و اصول و دین، عرفان به تو می‌نازد

جنّ و ملک و حور و انسان به تو می‌نازد

بانوی همه خلقت، یا حضرت معصومه

 

شمس و قمر و النجم، جنّ و ملک و انسان

جنّ و ملک و رضوان، حور و پری و غلمان

هم حوری و هم غلمان هم مالک و هم رضوان

هم عالم و هم حاکم، هم بنده و هم سلطان

دارند به تو چشم، لطف و کرم و احسان

گیرند ز تو حاجت، یا حضرت معصومه

 

نبود عجب ‌ای بانو، شاهی به گدا بخشی

وز گرد حریم خود، بر روح شفا بخشی

بر روح شفا بخشی، بر سینه صفا بخشی

حاجات خلایق را از لطف و عطا بخشی

بر خلق زمین بخشی، بر اهل سما بخشی

داری ز حق این قدرت، یا حضرت معصومه

 

ای کعبۀ اهل دل، ایوان طلای تو

ای سرمۀ حور العین، خاک کف پای تو

قم نه همۀ عالم، مرهون عطای تو

فیضیّه بود دائم، در ظلّ همای تو

گردد در جنّت باز، از صحن و سرای تو

یک بذل تو صد جنّت، یا حضرت معصومه

 

ای بانوی نه افلاک، ‌ای مادر اهل قم

ای خاک حریم تو، تاج سر اهل قم

ای کوثر فیض تو، در ساغر اهل قم

آید ز نسیمت جان، در پیکر اهل قم

گلدستۀ صحنینت، روشنگر اهل قم

ای قم حرم امنت، یا حضرت معصومه

 

آنانکه به شهر قم، بر عرض ادب آیند

آنانکه به پای جان، رو سوی تو بنمایند

در صحن تو روگردان، از جنّت اعلایند

هر گام که ‌ای بانو، در صحن تو  پیمایند

هر زائر قبر تو، هم زائر زهرایند

نازند بدین رتبت، یا حضرت معصومه

 

ای دسته گل زهرا، ریحانۀ اهل البیت

ریحانۀ اهل البیت، دردانۀ اهل البیت

زوّار حریم تو، پروانۀ اهل البیت

قبر تو بود کعبه، در خانۀ اهل البیت

قم گشته ز فیض تو، کاشانۀ اهل البیت

نازند به تو عترت، یا حضرت معصومه

 

ای چشم رضا دیده، در حسن تو زهرا را

هم صورت زهرا را، هم زینب کبری را

خاک حرمت دارد، اعجاز مسیحا را

دل می‌بری از رفعت، صد مریم عذرا را

معصومه‌ای ای بانو، ذرّیۀ طاها را

ای فاطمه در فطرت، یا حضرت معصومه

 

تو جان سجود استی، تو روح قیام استی

موسای محمّد را، تورات تمام استی

دخت صلوات استی، فرزند سلام استی

فخریّۀ اجداد و آباء عظام استی

الحق که یکی مریم، از هفت امام استی

ای فاطمه را زینت، یا حضرت معصومه

 

تو پاکی و معصومه، من عبد گنهکارم

تو بحر کرم داری، من دست تهی دارم

سرمایۀ من تنها، اشکی است که می‌بارم

گر اهل بهشت استم، گر مستحق نارم

هم بندۀ این کویم، هم «میثم» این دارم

ممنونم از این منّت، یا حضرت معصومه

 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×