مشخصات شعر

شکرانۀ تشرف به بارگاه ملکوتی اباعبدالله الحسین

پایان کعبه، کرب و بلا بود راه ما

آری حسین می‌دهد آخر پناه ما

 

خون خدا به کرب و بلا بود و حاجیان

در راه کعبه، وای بر این اشتباه ما

 

در خاک کربلا چو رسیدیم از شرف

جبریل کرد بال ملک، فرش راه ما

 

هر قطره‌ای عرق، ملکی شد که تا به حشر

می‌خواهد از خدا که ببخشد گناه ما

 

ما با حسین در غم اکبر گریستیم

این اشک و آستین پر ز خون، گواه ما

 

چون هاله‌ای که حلقه زند گرد روی ماه

در حلقه محاصره افتاد شاه ما

 

یا رب به خیمه‌های پر از آتش حسین

یارب به آن سپاه شه بی سپاه ما

 

تا می‌وزد، به تربت او باد صبحدم

تا می‌کند طواف درش مهر و ماه ما

 

ظل حسین بر سر ما مستدام باد

وندر پناهگاه حسینی پناه ما

 

شکرانۀ تشرف به بارگاه ملکوتی اباعبدالله الحسین

پایان کعبه، کرب و بلا بود راه ما

آری حسین می‌دهد آخر پناه ما

 

خون خدا به کرب و بلا بود و حاجیان

در راه کعبه، وای بر این اشتباه ما

 

در خاک کربلا چو رسیدیم از شرف

جبریل کرد بال ملک، فرش راه ما

 

هر قطره‌ای عرق، ملکی شد که تا به حشر

می‌خواهد از خدا که ببخشد گناه ما

 

ما با حسین در غم اکبر گریستیم

این اشک و آستین پر ز خون، گواه ما

 

چون هاله‌ای که حلقه زند گرد روی ماه

در حلقه محاصره افتاد شاه ما

 

یا رب به خیمه‌های پر از آتش حسین

یارب به آن سپاه شه بی سپاه ما

 

تا می‌وزد، به تربت او باد صبحدم

تا می‌کند طواف درش مهر و ماه ما

 

ظل حسین بر سر ما مستدام باد

وندر پناهگاه حسینی پناه ما

 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×