مشخصات شعر

آهوان حرم

چون کاروانِ دشتِ بلا، رو به شام کرد

صبحِ امید اهل حرم، رو به شام کرد

 

قوم یهود از پی تأیید کیش خویش

سجّاد را به بستن دست، اهتمام کرد

 

چرخ دنی نگر که به کام سگانِ دون

لب‌تشنه آهوانِ حرم را به دام کرد

 

خاصان سایه‌پرورِ سبط رسول را

خورشید‌وار، جلوه‌گرِ بزمِ عام کرد

 

آلِ زیاد را به سراپرده داد جای

سبط رسول را شرر اندر خیام کرد

 

گسترد بر یزید لعین، بستر حریر

بالینِ سیّد حرم از خشتِ خام کرد

 

بیدار کرد، فتنه‌ی خوابیده در جهان

تا خواب را به دیده‌ی زینب، حرام کرد

 

«نیّر»، شرر به خرمن اهل جفا فکنْد

از آتشی که تعبیه اندر کلام کرد

 

آهوان حرم

چون کاروانِ دشتِ بلا، رو به شام کرد

صبحِ امید اهل حرم، رو به شام کرد

 

قوم یهود از پی تأیید کیش خویش

سجّاد را به بستن دست، اهتمام کرد

 

چرخ دنی نگر که به کام سگانِ دون

لب‌تشنه آهوانِ حرم را به دام کرد

 

خاصان سایه‌پرورِ سبط رسول را

خورشید‌وار، جلوه‌گرِ بزمِ عام کرد

 

آلِ زیاد را به سراپرده داد جای

سبط رسول را شرر اندر خیام کرد

 

گسترد بر یزید لعین، بستر حریر

بالینِ سیّد حرم از خشتِ خام کرد

 

بیدار کرد، فتنه‌ی خوابیده در جهان

تا خواب را به دیده‌ی زینب، حرام کرد

 

«نیّر»، شرر به خرمن اهل جفا فکنْد

از آتشی که تعبیه اندر کلام کرد

 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×