به گزارش «پایگاه تخصصی امام حسین علیه‌السلام»، به نقل از خبرگزاری حج یاد و زیارت پاکان و معصومان، آدمی را در مسیر پاکی و عصمت قرار می‌دهد و انسان را بیش از بیش به خدا نزدیک می‌کند، چنانکه در آیه ۳۶ سوره نور می‌خوانیم: «فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ».

هدف زیارت برقراری ارتباط با معصومین و اولیاء‌الله است و مسلماً زیارت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و ائمه اطهار  علیه‌السلام  داراى آثار و اجر فراوان بوده و عرض ارادت به آنان و به زیارت آنان رفتن نوعى ارتباط معنوى بین زائر و آن حضرات است، چنانچه در روایتی پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم از شفاعت زائر خود سخن گفته‌اند.

اینجا کربلا است و زیارت عارفانه و خالصانه حضرت امام حسین علیه‌السلام ، فضیلت‌های ویژه‌ای همچون جامعیت، پاکسازی از گناه، اثر رهایی بخش، پاداشی بی‌نظیر، برآورده شدن آرزو‌ها و فضیلت‌های بی‌شمار دیگری دارد که از جهات مختلفی در خور تعمق است؛ زیارتی که هرگز نباید آن را از دست داد.

زائرانی که قدم به سرزمین کربلا می‌گذارند می‌دانند به زیارت چه امامی آمده‌اند، آن‌ها حدیث امام صادق علیه‌السلام  را که می‌فرمایند «زیارت قبر امام حسین علیه‌السلام  از بهترین اعمال است» و یا «هرگاه خداوند اراده خیرى به بنده خود کند در قلب او محبت امام حسین علیه‌السلام  و زیارت او را قرار مى‌‏دهد»، خوانده‌اند.

زیارت امام حسین علیه‌السلام  پیر و جوان نمی‌شناسد؛ اینجا زائران با هر سن و سالی به زیارت ارباب آمده‌اند، عده‌ای هم سالخوردگانی هستند که دیگر پای رفتن ندارند، اما دل در گرو دستان با محبت افرادی دارند که آنان را تا رسیدن به معشوقشان اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام  همراهی کنند.

پدرم، مادرم به کجا چشم دوخته‌ای! می‌دانم که پای رفتن به زیارت را نداری و منتظری، منتظر کسی که همراهی‌ات کند و تو را به پابوس ارباب بی‌کفنت ببرد، اما منتظر نباش؛ هستند کسانی که با دل و جان تو را به زیارت ببرند و از اینکه همراه تو شوند، شادمان باشند.

اگر کمی زائران ویلچر سوار را که با کمک زائرانی دیگر به سمت حرم حضرت امام حسین علیه‌السلام  در حرکت هستند همراهی کنی، حقایقی را می‌بینی که شاید وصف آن در اذهان مختلف متفاوت باشد، اما آنچه تفاوت ندارد و در همه جا یکسان خواهد بود، عشق به سالار شهیدان  علیه‌السلام  است.

در نگاه اول گمان کردم فردی که زائر سالخورده‌ای را با ویلچر به سمت حرم مطهر سیدالشهدا علیه‌السلام  می‌برد، دارد با دلش ویلچر را حرکت می‌دهد، اما کمی که بیشتر با آن‌ها همراه شدم و پس از چند بار تلاش برای همراهی ویلچرسوار، دانستم که او دلش را با ویلچر به زیارت می‌برد.

ما هم می‌توانیم به زائرانی که دیگر پای رفتن ندارند و کهولت سن آنان را ویلچرنشین کرده است و منتظر هستند تا افرادی آنان را همراهی کنند، کمک کنیم و به جای اینکه با دل و جان، ویلچر را حرکت دهیم، با ویلچر دل‌هایمان را به زیارت ببریم. زیارت مقبول حق.