کرب و بلا: این حقیقتی پذیرفته شده است که عشق‌ورزی به امام حسین (ع) مرز و زبان و ملیت و آیین نمی‌شناسد، چهره‌های بسیاری از اهالی علم و تحقیق و فرهنگ را می توان سراغ گرفت که با آیین غیر اسلام اما به خاندان رسول خدا و به ویژه سیدالشهدا (ع) گرایش قلبی داشته و دارند.

 

توران شهریاری (بهرامی) متولد سال 1310 شهر کرمان و از پیروان آیین زرتشت، از شاعران و حقوقدانان مشهور زرتشتیان است. وی تحصیلات خود را در دانشگاه تهران و دانشگاه شهید بهشتی گذرانده و به عنوان تنها بانوی اقلیت به عضویت کانون وکلای مرکز درآمده است.  این بانوی فرهیخته آثار شعری گوناگونی دارد از جمله «گوهر» که در سال 1345 به چاپ رسید و نیز «دیوان توران» که در سال 1379 چاپ و منتشر شد.

 

دیوان توران مشتمل بر قصاید، قطعات، مثنوی‌ها، غزلیات، دوبیتی‌های پیوسته، سوگنامه‌ها و چکامه‌هایی است که خانم شهریاری با مححوریت مضامین اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی و ملی تا حد امکان به فارسی روان سروده است.

اما آنچه موجب نگاه ویژه به این بانوی شاعر ایرانی است؛ اظهار ارادت و ستایشگری وی نسبت به مقام بلند اهل‌بیت (ع) بویژه امام حسین (ع) بوده است. صفحاتی از دیوان توران، به مرثیه‌خوانی و مدح اهل‌بیت (ع) بویژه امام حسین (ع) و امام رضا (ع) اختصاص یافته است. توران شهریاری در پاره‌ای از اشعار خود در رثای سیدالشهدا (ع) چنین سروده است:

 

«حماسه‌ای که فراتر ز شرح و گفتار است

نبرد بین ستمدیده و ستمکار است

حسین مرکز پرگار این حماسه بود

حسین آیینه‌دار چنین حماسه بود

حسین پیش یزید و یزیدیان برخاست

ز دادن سر و جانش حماسه‌ای آراست

نشان ز بارقه‌ای از حقیقت خق بود

حماسه‌اش همه عشق و گذشت مطلق بود.....»

 

«رشید خورشیدیان» رییس انجمن موبدان تهران که سابقه 30 سال آشنایی با توران شهریاری را دارد، با اشاره به اشعار این بانوی زرتشتی در خصوص امام حسین (ع) می‌گوید: ارادت به شخصیت‌های بزرگواری مانند امام حسین (ع) منحصر به دین و عقیده خاصی نیست. زرتشتیان ارادت ویژه‌ای به حضرت حسین (ع) دارند و در ماه محرم صفر در مجالس عزاداری ایشان شرکت می‌کنند. حتی زرتشتیان بر اساس باور قلبی خود در ایام ماه محرم و صقر بویژه روزهای تاسوعا و عاشورا از خرید و فروش، مراسم شادی و برگزاری مراسم عقد و ازدواج پرهیز می‌کنند و معتقدند شادی در این ایام معنایی ندارد.

 

نویسنده دیوان توران در توصیف امام حسین (ع) چنین می‌گوید: امام حسین در ایران مظهر فردی است که بر او ظلم شد و  فرزندان و خاندان و پیروانش در راه او با ظلم‌ستیزی پیش رفتند و پیروان ایشان با ظلم مبارزه کرده‌اند.