به گزارش کرب و بلا، امروز 20 جمادی الثانی مصادف است با سالروز تولد بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) و روز زن و گرامیداشت مقام مادر؛ واژه‌ای بی‌مثال دلخوشی و سعی‌اش تولد و تربیت فرزندان است، اولادی که همه آرامش؛ آسایش و خوشی زندگیش را نثار وجود آنها می‌کند.
بی شک هنگامه تولد فرزند، لحظاتی فراموش نشدنی برای والدین است؛ لحظاتی که آنها غرق در شادی و سرور می‌شوند اما تاریخ در مورد تولد امام حسین (ع) از وجود مقدس صدیقه طاهره (س) چیز دیگری را گواهی می‌دهد.
نقل است که در لحظه تولد رسول اکرم (ص) دهتر گرایشان را از شهادت نوزاد متولد شده و مصادبی که بر ایشان وارد می شود خبر داد و خضرت فاطمه (س) به جای شادی و بهجت سخت گریسته و از پدر سؤال می‌کند که این واقعه چه زمانی رخ می‌دهد؟
رسول خدا فرمود: زمانی که نه من در این دنیا هستم، نه تو که مادرش هستی و نه علی که پدر این نوزاد است! فاطمه (س) سخت آشفته می‌شود و فرمود: پس چه کسی برای فرزندم گریه می‌کند و مجلس عزا و مصیبت او را برپا می‌کند؟
حضرت محمد (ص) در جواب فرمود: زنان امت من می‌گریند بر زن‌های اهل بیت من و مردان امت من می‌گریند بر مردان اهل بیت من و عزای فرزند مرا هر سال طایفه‌ای بعد از طایفه‌ای تازه می‌کنند و سپس در ادامه فرمود: پس چون روز قیامت شود تو شفاعت زنان را می‌کنی و من شفیع می‌شوم مردان را و هر کس بر حسین گریسته دست او را می‌گیریم و در بهشت درمی‌آوریم. ای فاطمه همه چشم‌ها در قیامت گریان است مگر چشمی که بر حسین گریسته باشد. او خندان و شادمان به نعیم بهشت خواهد بود.
اما متن حدیثی که به آن اشاره شد به قرار زیر است:
«لما اخبر النَبی(صلی الله علیه و آله) ابنته فاطمه بقتل ولدها الحسین و ما یجری علیه من المحن بکت فاطمه بکاءً شدیداً و قالت: یا ابه، متی یکون ذلک؟ قال: فی زمان خال منی و منک و من علی. فاشتدّ بکائها و قالت: یا ابه فمن یبکی علیه و من یلتزم باقامه العزاءِ له؟
فقال النبی: یافاطمه، ان النساء امتی یبکین علی نساء اهل بیتی، و رجالهم یبکون علی رجال اهل بیتی، و یجددون العزاء جیلاً بعد جیل فی کل سنه، فاذا کان یوم القیامهتشفعین انت للنساء و انا اشفع للرجال و کلْ من بکی منهم علی مصاب الحسین اخذنا بیده و ادخلناه الجنه.
یا فاطمه، کل عین باکیه یوم القیامه، الا عین بکت علی مصائب الحسین فاّنها ضاحکه مستبشره بنعیم الجنه.»(بحار‌الانوار، ج44، ص292).
