به گزارش کرب و بلا، حجت‌الاسلام والمسلمین علی طهماسبی از اساتید حوزه و دانشگاه با اشاره به وجه اجتماعی امام حسین(ع) گفت: یکی از کسانی که نقش خود را در جامعه به زیبایی اجرا کرد امام حسین(ع) بود و نقش اجتماعی ایشان در روز عاشورا به اوج تبلور خود رسید.
وی که در مراسم عزاداری هیئت هنر و رسانه به ایراد سخن پرداخت، گفت: در بررسی نقش اجتماعی در مورد افراد گوناگون معمولاً به توانایی‌های آن فرد توجه می‌شود و اینکه او توانسته مسئولیت اجتماعی خود را با توجه به توانایی که در اختیار دارد به انجام برساند یا نه؟ خداوند به جهت این توانایی وسیعی که امام حسین(ع) از آن برخوردار بودند نقشی حساس یعنی احیاگری دین را برعهده ایشان سپرد.
طهماسبی ادامه داد: پیشتر خداوند این توانایی که به نوعی ارتباط گیری با اطرافیان و نفوذ کلام در میان اقار جامعه است را نیز در وجود مقدس پیامبر اکرم مشاهده کرد که ایشان را عهده دار شریعت کرد و ایشان به مدت 23 سال توانستند تحولی عظیم در شبه جزیره عربستان ایجاد کنند به شکلی که تا پیش از این شبه‌جزیره در جهل، فقر و جنگ بود و پیامبر در مدت کوتاهی به این وضعیت خاتمه دادند.
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: پیامبر در پایان عمر شریفشان و مشخصاً در حجه‌الوداع پیامبر(ص) چنین مسئولیتی را با توجه به عمق و وسعت شخصیت علی(ع) به ایشان محول کرد هرچند که پس از پیامبر(2) ما شاهد برخی تغییران و تحولات فکری و ذهنی در جامعه اسلامی هستیم به شکلی که جامعه با وجود اذعان به حقانیت امام حسین(ع) و علیرغم همان بلاغت در کام و حُسن رفتاری که ایشان داشتند در روز عاشورا برای قتال ایشان اجتماع کردند.
وی ریشه اتخاذ این رفتار مردم علیه امام حسین(ع) را فعالیت زیرکانه و برنامه‌ریزی شده معاویه برشمرد و گفت: او 20 سال حاکم شام بود و در این مدت با تبلیغات مسموم خود علیه ائمه(ع) تلقی و برداشت مردم را با اصل ولایت و حقانیت ائمه(ع) تغییر داد.
طهماسبی در پایان تأکید کرد: تمام ظاهرسازی‌ها و عوام‌فریبی‌های معاویه با روی کار آمدن یزید بهم خورد و امام حسین(ع) باید نقش اجماعی خود را در برملاسازی چنین بدعت و دغل بازی به انجام می رساند، هرچند که به احسن وجه این کار را کردند اما دیگر گوش شنوایی وجود نداشت و با این حال اگر این حرکت که افشاگری و برملاسازی نیرنگ و تحریف اموی نبود صورت نمی‌گرفت، فاتحه اسلام خوانده شده بود.
