نوای ماندگار «زینب زینب» استاد مؤذن‌زاده اردبیلی از جمله آثار ماندگار و بی‌نظیر آئینی کشورمان است.

پرداختن به نام زینب کبری (س) برای بزرگ کردن نام ایشان نیست، بلکه با این هدف است که قلم من از اسرار باطنی وجود این حضرات جلوه‌ای پیدا کند و دیگران را به مشاهده این جلوه‌ها دعوت کند.

هدف نگارنده در این پژوهش بیشتر معطوف به شعائر و سنت‌های دینی درعراق و خصوصا مراسم سوگواری حسینی بوده ‌­است. این مراسم از آن جهت مورد مطالعه قرار گرفته که پدیده‌­ای دینی- اجتماعی بوده و پدیدآور گفتمان ویژه عاشوراست.

به کار بردن سازها و ادوت موسیقی به عنوان یکی از ملزومات اجرای مجالس تعزیه قلمداد می شود که گونه های بادی و ضربی آن در فضاسازی اجرای چنین هنر نمایشی سهم بسزایی دارد.

عزادارای ایرانیان در ایام محرم و صفر به عنوان یکی از مظاهر آئینی و اجتماعی و فرهنگی برای بسیاری از جهانگردان و سیاحان خارجی جالب توجه بوده است و آنها در گزارش‌های خود گریزی نیز به این آئین زده‌اند.

نمایشنامه «اسب‌ها؛ سال 59 هجری شمسی» و نمایشنامه «کوفیان» دو اثر شاخص در حوزه ادبیات نمایشی عاشورایی به شمار می‌روند.

بر اساس اعلام معاونت فرهنگی ستاد بازسازی عتبات عالیات، مهلت ارسال آثار به نخستین فراخوان تولید محتوا با عنوان «نشان ارادت» تا 30 بهمن‌ماه تمدید شد.

همزمان با سالروز میلاد حضرت فاطمه (س) سامانه خادمان ستاد بازسازی عتبات عالیات با حضور جمعی از هنرمندان متعهد عرصه سینما، تلویزیون و تئاتر راه‌اندازی شد.

هنرمند نقال و پرده‌خوان با استناد بر آنچه که در پرده نقاشی قهوه‌خانه‌ای درباره مقاتل عاشورا نقش بسته است، روایتی مصور و جذاب و پرکشش از سلحشوری امام حسین (ع) و یارانش به مخاطب ارائه می‌کند.