کتاب «پدر، پسر، روح القدس» اثر محمدرضا زائری با موضوع بررسی آثار ادبا و اندیشمندان مسیحی است که با محوریت امام علی (ع) و امام حسین (ع) مطلبی نوشته‌اند و یا شعر سروده‌اند.

خصوصیت بارز شعر میر انیس این است که در مرثیه تنها به ذکر اوصاف امام حسین (ع) و یاران او نپرداخته، بلکه سرداران و لشکریان بنی‌امیه را نیز به دقت وصف کرده است.

«سیب و عطش» عنوان نثری عاشورایی به قلم محمدرضا سنگری است که در آن نگارنده با نثری آهنگین سعی بر آن دارد که توصیفی ناب و بکر از روز عاشورا و دشت کربلا ارائه کند.

یاسین حجازی در رجوع و بازخوانی کتاب «نفس‌المهموم» تلاش کرده است تا روایتی روان و ساده از این کتاب را به مخاطب معاصر و علاقه‌مند به تاریخ ارائه نماید که نتیجه آن کتاب «آه» شده است.

در کتاب «إبصارالعین فی أنصارالحسین (ع)» نوشته محمد بن طاهر سماوی، رجز معروف «أَمیری حُسَیْن وَنِعْمَ الْامیر» را از آن «اسلم بن عمر ترکی قزوینی»؛ تنها شهید ایرانی نهضت سیدالشهدا (ع) می‌داند.

مرحوم دکتر سیدجعفر شهیدی در کتاب «پس از پنجاه سال» به دنبال یافتن پاسخ به این پرسش که چرا بعد از گذشت پنجاه سال از وفات پیامبر (ص)، نواده ایشان امام حسین (ع) به شهادت می‌رسد نیست بلکه با تحلیل وقایع، جو حاکم بر جامعه اسلامی آن زمان، برداشت و تلقی از بروز این اتفاق را به عهده خود مخاطب می‌گذارد.

«شفق خونین» نمونه‌ای از مرثیه‌سرایی‌ شاعران ایرانی است که با تلاش «ذبیح‌الله صاحبکار» گردآوری و در قالب مجموعه‌ای خواندنی منتشر شده است.

برای انسان معاصر که قرن‌ها از وقایع بزرگ تاریخی همچون عاشورا فاصله گرفته است، پرسش‌های جدیدی در چیستی و چرایی و مختصات آن به وجود می‌آید که کتاب «افسون گل سرخ» درصدد پاسخ به پاره‌ای از آنهاست.

«جام باقی» از جمله آثار خلاقه‌ای است که به قلم امیرحسین مدرس سعی در ارتباط معنایی و مضمونی میان رویدادهای عاشورای حسینی با اشارات منظوم شاعران پارسی‌گوی دارد.

آنتون بارا نویسنده این کتاب همه رفتارها و موضع‌گیری‌های حضرت زینب (س) از دوران کودکی و زندگی خانوادگی و نیز مبارزات عقیدتی و اجتماعی ایشان را به دقت مورد بررسی قرار داده است.