در روز چهارم محرم عبید الله که همچنان در پی افزایش قوا بود. مردم را در مسجد کوفه گرد آورد و پس از تحسین از آل ابی سفیان و بد گویی از امام حسین گفت: «اینک یزید دستور داده است که بهرهٔ شما را از عطایا بیشتر کنم و پولی را نزد من فرستاده است که درمیان شما قسمت نموده و شما را به جنگ با دشمنش حسین بفرستم! این سخن را به گوش جان بشنوید و اطاعت کنید.»

سپس دستور داد هدایایی برای مردم در نظر بگیرند و در شهر ندا کنند که مردم برای حرکت آماده شوند آنگاه پنج نفر به نام شمر ین ذی الجوشن، یزید ابن رکابی کلبی، حصین بن نمیر، مضایر بن رهینه مازنی و نصربن حرشه را که به ترتیب با چهار، دو، چهار، سه و دو هزار سوار اعلام آمادگی کرده بودند به کربلا اعزام کرد. تا عمر سعد را در جنگ علیه امام علیه السلام یاری کنند خود عبید الله نیز با همراهانش به سمت نُخَیله حرکت کرد.

در این روز علاوه بر اقدامات عبیدالله برای تقویت قوا، رأی شریح قاضی مبنی بر قتل امام حسین علیه السلام از وقایع بسیار مهم است متن این رأی به شرح زیر است:

 «به درستی که حسین بن علی ابن ابی طالب ارکان اسلام و مسلمین را شکست و برهم ریخته و با امیرالمؤمنین مخالفت کرده و امیر المؤمنین یزید ابن معاویه است.

و آنکه از دین خارج شده حسین است و بر من ثابت و محقق است که قضاوت کنم و حکم دهم به محاربه و جنگ او و نیز بر قتلش برای حفظ شریعت پیامبر»

ادامه دارد ...