عجب نورانی شده‌ای ای ماه! گویی برای تو نیز نیمه شعبان با دیگر نیمه‌ها تفاوت می‌کند. می‌دانم کدام سمت را به تماشا نشسته‌ای که نورانی تر جلوه کرده‌ای. این بار نور جمال یوسف زهرا عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌القریب نورت را دو چندان کرده است. کاش ما هم مانند تو بودیم. نورمان را به جای خورشید دنیایی، از خورشید واقعی می‌گرفتیم...

خوشا به حالت که عجب سعادتی داری... آری تو را نیز به نوکری آستانشان برگزیده‌اند. تو هم توفیق داری یکی از هزاران چراغ خادم این خاندان باشی...  

اما ای ماه آسمان! ای اباالفضل العباس آسمان!...

وقتی از آن بالا لبخند یتیمی را می‌بینی که پیرمردی به بهانه یک شکلات او را شاد می‌کند؛ یا هنگامی که پیرزنی دست بر یتیمی می‌کشد و نوازشش می‌کند؛ یا هنگامی که سرش را بر شانه کسی می‌گذارد و بی پدری اش را گریه می‌کند؛ آیا تو هم بغض گلویت را می‌گیرد؟!

حالا کدام بدتر است؟! یتیمی که پدرش را از دست داده یا یتیمی که امامش را...؟!

کدام غم انگیز تر است؟! یتیمی، گوشه‌ای بهانه بابایش را بگیرد یا بیچاره و عاشقی، دست به دعا بردارد که «أین معزّ الاولیاء...»

آن که دستش را به شبکه‌های ضریح اباعبدالله الحسین علیه‌السلام دوخته است و چشمانش را به آسمان گره زده است و «اللهم عجل لولیک الفرج» می‌خواند و اشک امانش را بریده و جانش را محکم فشرده است؛ چگونه پدری مانند امام زمان (عج) را رها می‌کند و شخص دیگری را به پدری می‌پذیرد؟!

یتیمان واقعی من و شما هستیم... آن زمانی که او را می‌خوانیم پاسخ آن امام همام را به سبب گناهان خودمان نمی‌شنویم!

یتیمان واقعی من و شما هستیم... آن زمانی که از انفوان جان فریادش می‌زنیم؛ اما هرچه اطراف مان را می‌نگریم جای پای او را که طوفان گناهان خودمان پاکشان کرده نمی‌بینیم!

آری... ایتام آل محمد (ع) ما هستیم و پدرمان غریب ترین پدر است در میان این همه پدر!

در غربتش همین بس که در روز پدر، نامه عمل مان را در جعبه‌ای نگذاشتیم و روی آن ننوشتیم هدیه ای برای پدرم؛ یک روز بدون گناه!

ای ماه شب نیمه شعبان!

قول بده که این چند شب را به حرمت نام امام زمان (عج) بیشتر بتابی، بهتر بتابی... شاید من هم از تو یاد گرفتم و نه فقط بر نیمه شعبان که بر تمام عمرم مُهر وقف برای خدمت امام زمان (عج) بکوبم!

در آخر ای ماه! سلام بنده‌ای مسکین و بیچاره و یتیم و دلداده را به آن آقای عالم و سرور کائنات برسان. بگو یتیمی ما را به گرد یتیمی رقیه سلام الله علیها به اتمام برسان. بگو به حق اشک یتیمی رقیه (س) ذلت یتیمی را از ما بردار. بگو به طعنه‌های مردم کوفه که نازدانه اباعبدالله (س) را یا بنت الخارجی خطاب می کردند قلب نازنینت را از ما راضی کن.

اللهم عجل لولیک الفرج...