سال‌ها رسم بر این است که دقایقى پیش از اذان صبح از مناره‌هاى اعتاب مقدسه در عراق، نداى إشرب الماء هنیئا ... را با صدایی زیبا سر داده که نشان از پایان سحر و نزدیکى به اذان صبح را دارد. در این راستا همواره این نداى یاد شده که از مناره‌هاى حرم مطهر اباعبدالله علیه‌السلام پخش مى‌گردد، با دیگر نداى اشرب الماء سایر عتبات متفاوت است. در این هنگام بیان کننده این ندا اشعارى محزون و تأثر آور را به زبان آورده که گویاى تشنه لب بودن فرزند حضرت زهرا (ع) ویارانش در روز عاشورا است.

در این لحظات است که دیدگان اغلب حاضرین در آستانه حسینى اشک بار شده وصداى گریه دلباختگان سالار شهیدان در فضا منتشر مى‌گردد.

خداوند روزى شما عزیزان نموده و این لحظات لرزاننده از مصیبت و تشنگى را در نزدیک اذان از مناره‌هاى آستانه حسینى بشنوید.

گوش کنید و به یاد تشنگى حضرت و کودکان، دیده تر کرده و دست به دعا بردارید:


اشربَ الماءَ هنیئاً یا محب

واجری دمع العین حزناوانتحب

للحسینِ السبطِ فی جنبِ الفرات

مات عطشانا شهیداً محتسب

اشربَ الماءَ هنیئاً واذکر السبط الحسین

رأسهُ الطاهرُ یتلو سورُ الحقِ المبین

وأبیحت حرماتُ المصطفى الهادی الأمین

بمصابٍ للحسینِ قد بکتهُ الخافقین

اشربوا الماءَ هنیئاً واذکروا سبط الرسول

واذرفوا دمعاً وعزّوا أمهُ الطهرُ البتول

انبؤوها بعزاءٍ کیفَ داستهُ الخیول

رأسهُ الطاهرُ فوقَ الرمحِ فی الشامِ یجول

اخبروها بحسینٍ جثهٌ فوقَ الرمال

وعلى الرمحِ الطویل رأسهُ الدامی یمال

اخبروها بأنینٍ سبیت أسمى عیال