مرحوم سیّد جعفر شهیدى ، در کتاب چراغ روشن در دنیاى تاریک یا زندگانى امام سجّاد علیه السلام ، به شدّت رد مى کند که مادر امام زین العابدین، شهربانو دختر یزدگرد باشد. خلاصه دلایل ایشان در ردّ این مطلب ، اینهاست: 1. اختلاف در نام شهربانو؛ 2. اختلاف در نام پدر وى ؛ 3. اختلاف در زمان اسارت وى؛ 4. یزدگرد، خانواده اش را دور از جنگ، نگه مى داشته است. بنا بر این، احتمال اسارت آنها منتفى بوده است؛ 5. نام شهربانو، از اواخر قرن سوم، مطرح شده است ؛ 6. یزدگرد، در سال سى ام هجرى در زمان خلافت عثمان، کشته شد. لذا اسارت دخترانش در زمان عمر، با استبعاد بیشترى همراه است و ... . 
 در مجموع، استدلالات ایشان، هر چند قابل توجّه است، ولى در حدّى نیست که بتواند این ماجراى مشهور را رد و ابطال کند؛ چرا که اوّلاً اختلاف در نام و نام پدر و زمان اسارت، نمى تواند اصل ماجرا را ابطال کند و به هر حال، همه نقل ها در این که از خاندان شاهنشاهى ایران، بانویى اسیر مى شود و به ازدواج امام حسین (ع) در مى‌آید، متّفق‌‌‌‌‌اند.
 ثانیا قرائنى هم که ایشان براى رد مى آورند، نوعا مستنداتى تاریخى اند که از مطالب مسلّم نیستند و قوى تر از نقل هایى نیستند که مضمون آنها اسارت شاهدختِ ایرانى است. گفتنى است که اشکالات مرحوم سیّد جعفر شهیدى، توسّط احمد مهدوى دامغانى، در کتاب شاهدخت والا گُهر شهربانو، به گونه اى علمى و روشمند، پاسخ داده شده اند.