واقعه و نهضت عاشورا مشحون از وجوه گوناگون معنای زندگی مطلوب برای انسان است‌. این معنا با تأکید بر رویکرد فراطبیعت‌گرایی در مولفه‌هایی مانند، خداباوری، آخرت باوری‌، اخلاق، هدف از زندگی‌، جایگاه‌ انسان و مسئله شر قابل بازیابی است. در واقع، با بازخوانی نهضت عاشورا می‌توان نقش برجسته مؤلفه‌های مذکور را به روشنی ملاحظه کرد تا بتوان معنای زندگی را به معانی‌ای چون ارزش‌، هدف و کارکرد زندگی مورد فهم و بازاندیشی قرار داد. جست‌وجوی معنای زندگی در نهضت عاشورا، به معنای عبور از لایه‌های ظاهری و جنبه شعائری آن و نفوذ در لایه‌های زیرین و آموزه‌های متعالی اصلی آن‌ است‌. در واقع تقرب ما شیعیان به ارزش‌ها و آموزه‌هایی مانند آزادی‌خواهی، عدالت‌طلبی، ظلم‌ستیزی، مظلوم‌دوستی، امر به معروف و نهی از منکر در پرتو تعالیم عاشوراست که تلاش و تقلای ما را در این‌ جست‌وجو‌ ارزشمند می‌سازد. پس، دست یافتن و  التزام عملی به آموزه‌های متعالی فوق در نهضت عاشوراست که جست‌وجوی معنای زندگی را برای ما ارزشمند‌ می‌سازد‌.

واقعه عاشورا همواره در ادبیات و تاریخ تشیع، پررنگ‌ترین عنصر بوده است. ادبیات عاشورایی از دیرباز مورد توجه نویسندگان، شعرا و ادبا بوده است. از روزی که حضرت امام‌ حسین (ع) را در صحرای کربلا به شهادت رساندند و خانواده و اصحاب مویه کردند، ادبیات عاشورایی متولد شد و همچنان به حرکت خود ادامه می‌دهد.

نکته قابل توجه برای ما نحوه این بروز و ظهور در دوره‌های مختلف تاریخی و سیاسی است. به ویژه خواستیم تا در گفت‌وگو با دکتر محمدرضا سنگری که ادیب و عاشورا پژوه است، نقش ادبیات عاشورایی را در 40 سال‌ اخیر بررسی کنیم. مثلا در چه دوره‌ای و چرا رنگ‌ حماسه بیشتر بود و در چه دوره‌ای نگاه عرفانی غلبه داشت. حاصل این گفت‌وگو را بخوانید.

جامعه شیعی در طول تاریخ و به ‌ویژه در چند قرن اخیر، به واسطه عجین شدن «فرهنگ عاشورا و آیین‌های آن» با روح جمعی و حیات فرهنگی این مردم، توانسته منظومه‌ عظیمی از آیین‌های خرد و کلان را ایجاد کند که نه تنها محمل یک آیین مذهبی، بلکه در اشکال جامع خودش، محمل مجموعه‌ای از سنت‌ها و میراث هنری، زیباشناختی و سنت‌های فرهنگی و اجتماعی جامعه ایرانی در سطوح خرد و سطح کلان ایران هم هست.

در ادعیه امام زین‌العابدین (ع) دنیا وسیله‌ای برای نیل به مقصد و تنها گذرگاه برای سفر به جهان آخرت است. بر این اساس است که در فرازی از صحیفه سجادیه می‌فرمایند: «... وَارزُقنی الرغبهَ فیالعملِ لَکَ لإخِرَتی ... حتی یکونَ الغالبُ عَلَی الزهد فی دنیای».

استان کربلا به جز اماکن مقدسه که برای همگان شناخته شده است، زیارتگاه‌های دیگری نیز دارد که نوشتار حاضر در چندین بخش به معرفی آن‌ها خواهد پرداخت.

استان کربلا به جز اماکن مقدسه که برای همگان شناخته شده است، زیارتگاه‌های دیگری نیز دارد که نوشتار حاضر در چندین بخش به معرفی آن‌ها خواهد پرداخت.

استان کربلا به جز اماکن مقدسه‌ای که برای همگان شناخته شده است، زیارتگاه‌های دیگری نیز دارد که نوشتار حاضر در چندین بخش به معرفی آن‌ها خواهد پرداخت.

استان کربلا به جز اماکن مقدسه که برای همگان شناخته شده است، زیارتگاه‌های دیگری نیز دارد که نوشتار حاضر در چندین بخش به معرفی آن‌ها خواهد پرداخت.

استان کربلا به جز اماکن مقدسه‌ای که برای همگان شناخته شده است، زیارتگاه‌های دیگری نیز دارد که نوشتار حاضر در چندین بخش به معرفی آن‌ها خواهد پرداخت.

سید محمد هارون حسینی زنگی پوری، یکی از عالمان شیعه هند است که موفق شده در سال 1328 ه.ق (1289 ه.ش) برای عرض ارادت به ساحت مقدس ائمه مدفون در عراق، به این کشور سفر کند. وی پس از بازگشت به وطن، به نگارش این سفر آغازید و پس از چند ماه، هر آنچه از دیده‌ها و شنیده‌ها که برایش مهم بود را با یاری خامه شیوایش، به نثر و نظم کشید و برای آیندگان به یادگار گذاشت.